Laiklik, kamusal hayatta Devlet ile dinin birbirinden ayrılması gerektiğini savunan ideolojik bir akımdır.
Laiklik, dini kurumların kamusal hayatı etkilemekten uzak durmasının önemine işaret eder. Bunlar mevzuat üzerinde baskı veya etki yaratabileceğinden, çıkarlarını destekleyebileceği veya değerlerini veya fikirlerini yalnızca söz konusu doktrinin takipçilerine değil tüm nüfusa yayabilir.
Laik devletin temel direklerinden biri vicdan özgürlüğü olduğundan, laiklik her türlü inancın yasaklanmasını veya yok edilmesini önermez. Her biri, kendi mahremiyetinde, herhangi bir dini doktrine inanabilir veya onları takip edebilir.
Dünya ülkelerinin çoğu laik veya mezhebe bağlı değildir. Açıkça teokratik olan Arap ülkeleri hariç. Aslında, Devlet Başkanı aynı zamanda ülkenin manevi lideri olarak kabul edilir. Bu nedenle, ülkenin mevzuatı ve kültürü Kuran'a ve İslami köktenciliğe dayanmaktadır.
laikliğin kökeni
Bunu Devlet ile din, yani laik Devlet arasındaki ayrım olarak anlayan laiklik, kökenini 18. yüzyıl Fransız Devrimi'nden sonra alır. Şimdiye kadar, din ve devlet yakından bağlantılıydı.
Mutlakiyetçilikte kral, tahtı tanrısallıkla işgal etti. Yani yaptıklarını aklamak ve hesap vermek zorunda olduğu tek kişi Allah'ın huzurundaydı. Fransız Devrimi mutlakiyetçilikten kopuyor ve din geri planda kalıyor.
Laiklik ve mezhepsizlik arasındaki fark
Onlar hakkında konuştuğumuzda bu iki terim karıştırılmamalıdır. Yukarıda açıklananlardan farklı olarak, mezhebe bağlı olmayan bir devlet belirli bir dine bağlı değildir. Ancak uygun gördüğünüz kişilerle hem finansal hem de diğer yönlerden işbirliği yapabilirsiniz. Aksine laiklik, dini kurumlarla tüm ilişkileri koparmaya çalışır.
Örneğin İspanya, mezhebe bağlı olmayan bir devlettir, bu, teorik olarak Kilise'nin devlet kararlarını etkilemediği anlamına gelir. Ancak Devlet bununla ilişki kurabilir ve bazı yönlerden işbirliği yapabilir. Örnek olarak gelir tablosunun kutusunu buluyoruz.
