Diğer ülkelerden elde edilen gelir, aynı ticaret ortaklarıyla yapılan harcamalardan daha fazla olduğunda, bir ülkenin dış fazlası vardır.
Fazlalık, bir ülkenin ödemelerden daha fazla sermaye girişine sahip olması, yani yurt dışına gittiğinden daha fazla para alması durumunda ortaya çıkar. Daha yüksek bir gelir miktarının bir ülkenin büyümesini desteklediğini hesaba katarsak, bu a priori durum iyidir.
Dış fazla, ödemeler dengesi gibi, sırayla şu şekilde bölünebilir:
- Ticaret fazlası: İhracat ve ithalat arasındaki fark.
- Sermaye fazlası:Yabancılar tarafından yabancı parayla yapılan yatırımlar, diğer ülkelerdeki vatandaşlar tarafından yapılan yatırımlardan daha fazladır.
- Mali fazla:Yurt dışından gelen vatandaşlar, yurt dışındaki ülke sakinlerinden daha fazla ülkeye havale gönderdiğinde.
Dış fazladan bahsettiğimizde, tüm bu kalemlerin toplamının pozitif olduğu anlamına gelir.
Uzun vadeli sonuçlar
Uzun vadede, sürekli ve birikmiş dış fazla, bir ülkenin para biriminin değerlenmesi, enflasyon ve diğer göstergeler açısından sorun yaşamasına neden olur.
Bir yandan, ticaret büyüdükçe, fazla veren ülkenin para birimi de (yüksek talep nedeniyle) yeniden değerlenecek ve ihracatının çekiciliğini ve rekabet gücünü azaltacaktır (bunlar daha pahalı hale gelir).
Öte yandan, bir dış fazla ile, ihracatın değerindeki artışın bir sonucu olarak enflasyon yükselebilir. Aynı şekilde, dış talebe bağımlılık da artabilir.
Editörün tavsiyesi: dış açık.
