Ticari kredi, bir şirketin müşterilerine verdiği mal veya hizmetler için yapılan ödemelerin ertelenmesidir.
Dolayısıyla satın aldıktan sonra faturayı ödeyebilmemiz için tedarikçinin sunduğu bir kolaylıktan başka bir şey değildir. Genellikle kısa vadelidirler ve açık çıkarlar taşımazlar, ancak bunları örtük olarak taşıyabilirsiniz. Bu, bunun fiyatta zaten tahsil edildiği veya nakit ödemeyi seçersek bir indirim sunulduğu anlamına gelir. Bu ticari ilişki biçimi çok yaygındır, en sık görülen terimler 30, 60 veya 90 gündür.
Ticari kredinin kökeni
Bu ertelemeler her zaman gerçekleşmedi. Aslında, bugün bildiğimiz gibi, kapitalizmin gelişinden önce, onu verebilen yalnızca büyük tüccarlar idi. Zamanla, büyük ölçekli kapitalist ilişkilerin ortaya çıkması banka kredilerini destekledi. Artan rekabet ve küreselleşme, tedarikçilerden müşterilerine ödeme kolaylıkları sağlanmasına yol açtı.
Düzenleyici bir bakış açısından, farklı ticari kodlar bu müşteri-tedarikçi ilişkisini çok daha güvenli hale getirdi. Onlarla birlikte, bir temerrüt olasılığı düzenlenir ve buna göre hareket edebilir. İşlemlerdeki bu güvenlik, bu ticari kredilerin yüksek oranda büyümesini sağlamıştır.
Bir alternatif, konsinye veya depozito
Kullanılmayan bir alternatif, sözde mevduat veya sevkiyattır. Malları müşteriye teslim etmekten, ancak mülkiyetten vazgeçmeden oluşur. Başka bir deyişle, bu durumda tedarikçinin yaptığı, malları satılana kadar devretmektir. Sadece satılırlarsa, süreç boyunca sahipliğini koruyarak onları toplardım.
Bu yöntem, müşterinin sipariş vermesini kolaylaştırmak için bazı ürünlerde kullanıldı. Sorun, karmaşık idari yönetim gerektirmesiydi. Çok fazla müşterisi olan bir şirket, işlemleri daha az karlı hale getiren devasa muhasebe süreçleriyle karşı karşıya kaldı. Sonunda neredeyse ortadan kayboluyorum.
Ticari kredi örnekleri
Ortak ticari işlemlerde bu tür kredilerin bazı örneklerini görelim:
- Açık bir örnek, bir dondurma salonu olacaktır. Dondurma yapmak için şeker ve süt gibi hammaddeler alır. Sağlayıcı size bir ödeme imkanı sunar. Fatura, biri 30 gün, diğeri 60 gün olmak üzere ikiye bölünmüştür.
- Başka bir örnek, bir franchise sahibi. Normalde bu sözleşme, malın franchisordan münhasıran satın alınmasını içerir. Alışılmış olan şey, franchise alana ödeme koşulları sunmaktır. Bu taksitler halinde ödenebilir ve franchise komisyonlarına ilişkin kısım düşülür.
- Son bir örnek, reklam kampanyası gibi bir hizmet olabilir. Bu uzun süreliyse, bir dizi aşamaya dayalı bir ödeme anlaşmasına varılabilir. Bu şekilde aylık, çeyrek veya yıllık olarak ödeme yapılabilir.