Maliye politikası - Nedir, tanımı ve kavramı

Maliye politikası, bir Devletin kaynaklarının ve İdaresinin yönetimine odaklanan bir ekonomi politikası disiplinidir. Ülkelerde istikrar düzeyini korumak için vergiler ve kamu harcamaları gibi değişkenler aracılığıyla harcama ve gelir düzeylerini kontrol eden ülke hükümetinin elindedir.

Hükümetler maliye politikası yoluyla ülke ekonomisini etkilemeye çalışırlar. Makroekonomik politikanın amaçlarına ulaşmak için farklı sektör ve pazarlarda harcama ve geliri kontrol etmek.

Bu varyasyonlar yoluyla, hükümet toplam talep üzerinde büyük bir etki yapmalı ve sonuç olarak belirli bir fiyat düzeyine bağlı olarak üretimi ve istihdamı etkilemelidir. Öte yandan, temel amacı, yerel ekonominin büyümesini teşvik etmek ve onu ekonomik döngülerin doğasında bulunan değişikliklerden korumaktır.

Maliye politikasının amaçları

Maliye politikasının izlediği hedefler şunlardır:

• Kısa vadeli, bütçe dengesi yoluyla ekonomiyi ve döngüyü istikrara kavuşturmak.
• Uzun vadede, Ar-Ge, eğitim ve altyapı yatırımları gibi harcamalar ve gelir -tasarruf teşvikleri- yoluyla ülkenin büyüme kapasitesini artırmayı amaçlamaktadır.
• Eşzamanlı, eşitlik ve gelirin yeniden dağıtılması hedefini takip eder.

Ek olarak, önemli bir nokta, maliye politikasının, söz konusu bölgede mevcut olan temel sosyal hizmetleri ve kaynakları garanti altına almak ve korumak için anahtar olması gerektiğidir. Bu alanda alınan kararlar günlük hayatı, istihdamı, fiyatları önemli ölçüde etkilediğinden, yani maliye politikası sözde Refah Devleti'ni korumanın veya geliştirmenin en önemli yoludur. Aslında, Avrupa kamu bütçelerinde harcamaların yarısından fazlası genellikle sosyal hizmetlere tekabül etmekte ve sadece yaklaşık yüzde 20'si genel ve ekonomik hizmetlere tahsis edilmektedir.

Ayrıca, bir devletin servetini kamu hizmetleri ve vergi yönetimi yoluyla kontrol ederken ve yeniden dağıtırken elde edilen sorumluluk da dikkate değerdir.

Para politikası ile tamamlayıcılığı ve bir arada yaşaması, ülkenin ilerlemesi ve vatandaşlarının refahı için anahtar olacaktır. Maliye politikası, kamu gelir ve harcamalarının (ve dolayısıyla açıkların veya kamu sektörü fazlasının) yönetimi yoluyla toplam talep üzerindeki genişletici veya daraltıcı etkisiyle, ekonomideki dalgalanmalar üzerindeki dengeleyici etkisi nedeniyle önemli bir rol oynamaktadır.

Maliye politikası türleri

Maliye politikası yönlendirilirken alınan farklı kararlara bağlı olarak genişletici, daraltıcı veya tarafsız olarak sınıflandırılabilir. Bu farklılaşmanın zaman zaman ideolojik veya ekonomik düşünce meselesiyle çok ilgisi vardır, çünkü o andaki hükümetin ideolojik profili dikkate alındığında, şu veya bu tür önlemler alınacaktır. Bununla birlikte, genişletici veya daraltıcı bir maliye politikasının uygulanmasını gerçekten tanımlayan şey, içinde bulunduğu ekonomik döngünün durumudur.

• Genişletilmiş maliye politikası: Ekonomik gerileme durumlarında gerçekleştirilir ve yüksek düzeyde işsizlik olduğunda, Hükümet toplam harcamaları (Tüketim + Yatırım + Harcama + İhracat - İthalat) artırmak, efektif geliri artırmak ve azaltmak için genişleyici bir maliye politikası uygulamak zorunda kalacaktır. işsizlik oranı. Genişletici maliye politikası beş tür veya uygulama şeklinde olabilir:
  • Vergilerin azaltılması, tüketim üzerinde olumlu bir etki sağlanması.
  • Hükümet harcamalarında bir artış, toplam harcamaları artırıyor.
  • Vergi kredileri veya muafiyetler yoluyla özel yatırım teşvikleri. Amaç, toplam talepte artışa neden olmaktır.
  • Yerleşik olmayanlardan gelen talebi teşvik etmek için vergi teşvikleri (daha yüksek net ihracat)
  • helikopter parası
• Sözleşmeli maliye politikası: Toplam talebin fazlalığından kaynaklanan enflasyonist bir durum olduğunda. Bu durumda, toplam harcamaları azaltmak için ters yönde ilerleyen kısıtlayıcı bir maliye politikası gerekli olacaktır.
  • Vergiler artırılacaktı.
  • Kamu harcamaları azaltılacak.
  • Özel yatırımı ve net ihracatı caydırmak için hareket eder (düşük net ihracat).

Nötr duruş olarak bilinen üçüncü bir yol da vardır. Bu durumda maliye politikası, kamu harcamalarının düzeyini toplam gelir düzeyine eşitleyerek dengeye dayalıdır.