Bilimsel Devrim, on altıncı ve on yedinci yüzyıllar arasında, diğerlerinin yanı sıra fizik, biyoloji, kimya gibi alanların gelişiminin klasik bilimin temelini oluşturduğu bir dönemi ifade eder; ve bu, Kilise ve din tarafından kurulan baskın fikirlerin zararına.
Dolayısıyla Bilimsel Devrim, adından da anlaşılacağı gibi bilimlerin belirleyici bir rol oynadığı bir dönemi ifade eder. Ve on altıncı ve on yedinci yüzyıllarda, Modern Çağın ortasında, daha önce bahsedilenlerin yanı sıra kimya, anatomi, astronomi gibi alanların gelişmesi klasik bilimin temellerini attı. Ve tüm bunlar, modası geçmiş cevaplar sunan bir kilisenin yanı sıra bir dinin de zararına.
Bu şekilde Bilim Devrimi, bilgi inşa yöntemlerinin gözlem, deney ve rasyonaliteye dayalı olmasına neden olmuştur. Kilise, halkın düşüncesini etkileme konusunda büyük bir güce ve yeteneğe sahip olduğu için çok sorgulanan yöntemler. Bilimsel Devrim, sayısız soruşturmada, Kilisenin ve dolayısıyla nüfusu da geçerli saydığı bazı varsayımlara karşı çıktı.
Bu nedenle Engizisyon, diğer uygulamaların yanı sıra kitapların kontrolü yoluyla bu bilim adamlarının ilerlemesini durdurmaya çalıştı. Böylece müminlerin yeni teoriler karşısında inancını kaybetmemesini sağlamaya çalışmıştır. Bu nedenle, diğer ünlü bilim adamları arasında Galileo Galilei, René Descartes gibi karakterler, Kilise tarafından sunulan bu düşünce akımlarıyla yüzleşmek zorunda kaldılar; gerçi bu, bazı durumlarda olduğu gibi, onların hayatlarına mal oldu.
Bilimsel Devrim kavramı, 1939'da tarihçi Alexandre Koyré tarafından icat edildi.
Bilimsel Devrimin Özellikleri
Şimdi, bu devrimin temel özelliklerini görelim:
- 16. ve 17. yüzyıllar arasındaki bir zaman dilimini ifade eder.
- Bu dönem sayesinde klasik bilimin ve modern bilime ilk yaklaşımlar olarak kabul edilebilecek teorilerin temelleri atılmıştır.
- Kilise, Engizisyon aracılığıyla bu bilimlerin ilerlemesini durdurmaya çalıştı.
- Bu devrim, diğerleri arasında biyoloji, kimya, anatomi gibi belirli alanların gelişmesi sayesinde mümkün oldu. Ancak en fazla değişimin meydana geldiği alanlar matematik, astronomi ve fizikti. Ve tüm bunlar, bilimsel yöntemin ortaya çıkmasına neden oluyor.
- O zamandan beri, bilginin inşası gözlem, deney ve rasyonel açıklamaya dayanmaktadır.
- Kilise, bu devrimin ilerlemesi nedeniyle gücünü kaybetmeye başladı; zamanın birçok bilim adamının gözlemi sayesinde fikir duygusunu kaybetmektedir. Bu bilim adamları arasında René Descartes ve Galileo Galilei öne çıkıyor.
- Bu bilim adamlarının çoğu, teorilerini savunmak için hayatlarına mal oldu.
Bilimsel Devrimin Aşamaları
Tüm değişimler aynı anda gerçekleşmediği için Bilimsel Devrim 4 ana aşamaya ayrılabilir.
Bu 4 aşama, o aşamada meydana gelen katkıya göre adlandırılır:
- Kopernik devrimi: Nicolás Copernicus tarafından başlatıldı ve astronomi ve fizik gibi alanlara çok odaklandı. Bu aşamada Newton veya Galileo gibi bilim adamları öne çıkıyor.
- Darwinci devrim: Adını Charles Darwin'in katkılarından alır. Biyoloji ve yer bilimleri gibi alanlara odaklanır. Bu anlamda asıl katkısı evrim teorisidir.
- Einstein Devrimi: Albert Einstein tarafından geliştirilen teorileri ifade eder. Fizik gibi alanlara odaklanır.
- belirsiz devrim: Bilimin determinist olduğu görüşünün aksine bilim adamlarının aldığı konumu ifade eder. Bu anlamda, bu kavram aşıldı ve bu belirsizliğin üzerinde düşünüldüğü bir bilim ortaya çıktı.
Bilimsel Devrim'in bazı karakterleri
Bu devrimi gerçekleştiren bilim adamlarının isim ve soyadlarını vermek için bazılarına ve görev yaptıkları alanlara bir göz atalım:
- Galileo Galilei: Dünyanın yuvarlak olduğunu ve o zamanlar inanıldığı gibi düz olmadığını söyleyen bir filozof, matematikçi, mucit ve fizikçi.
- René Descartes: Filozof ve matematikçi. Modern rasyonalizmin babası.
- Francis Bacon: Deneyciliğin babası. Deneysel bilimsel yöntemin babası olarak kabul edilir.
- Isaac Newton: Fiziksel ve matematiksel. Modern bilimin gelişimi için temel bir araştırmacıydı.
Bilimsel Devrimin başlıca katkıları
Bu devrimin ana katkıları arasında, sadece teoriler bulmakla kalmayıp, aynı zamanda bilimi daha kesin hale getiren araçlara da sahip olduğumuz belirtilmelidir.
Bu anlamda şunları vurgulayabiliriz:
- Nicolás Copernicus, gezegenlerin hareketleri üzerine çalışmalarını yayınladı.
- Galileo Galilei, gezegenimizin yuvarlak bir gövdeye sahip olduğu ve inanıldığı gibi düz olmadığı için bugün de devam ettiği sonucuna varabildiği gözlemler yaptı.
- Johannes Kepler, Copernicus gibi, astronomi ve gezegenlerin hareketi gibi alanlarda büyük teoriler geliştirdi.
- Isaac Newton, Kepler ve Galileo'ya dayanarak evrensel yerçekimi yasasını geliştirir.
- René Descartes, araştırması sayesinde bilimsel yöntem olarak bilinen şeyi kurar.
Ek olarak, bahsettiğimiz bu araçlar arasında aşağıdaki deneyleri buluyoruz:
- Galileo Galilei, teorilerinin geliştirilmesi için teleskopu dikkate değer bir şekilde geliştirdi.
- Antonie van Leeuwenhoek büyük bir başarı ile mikroskoplar geliştirdi.
- Blaise Pascal, mekanik hesap makinesi olarak bilinen şeyi icat etti.
- Otto von Guericke'nin vakum pompası icadı, son derece gelişmiş araştırmalara izin verdi.
- Buna karşılık, endüstriyel makinelerin ve Denis Papin'in buhar çürütücünün gelişimi, daha sonra Sanayi Devrimi'ni yönlendirecek olan buhar makinesini doğurdu.
Bilimsel Devrimin Eleştirileri
En geçerli eleştiriler arasında süreklilik tezi yer almaktadır. Bu tez bize, bu aşamada, bilimin gelişiminde "devrimciler" denilecek büyük bir değişimin olmadığını göstermektedir.
Bu teoriye göre, ilerlemeler bilimin doğal gelişiminden başka bir şey değildir ve diğer birçok tarihçi ve bilim adamının tanımladığı gibi bir devrimin sonucu değildir.
Dolayısıyla bu teze göre bilim tarih boyunca durmaksızın gelişme göstermiştir. Ve burada meydana gelen bu değişiklikler, geçmişteki ve gelecekteki diğerleri gibi, bir devrimin sonucu değil, bilimin doğal gelişiminin sonucudur.
