Bir pozisyon, bir bireyin veya şirketin borsada seçebileceği alım veya satım kararı olarak anlaşılır. Piyasada var olan risk tahminine bağlı olarak kısa veya uzun olabilir.
Finans ve fiyat spekülasyonu alanında, finansal ürünlerin alım satımına katılan herkes kendini konumlandırma olanağına sahiptir. Bu şekilde ve bir dizi değişkeni dikkate alarak kısa pozisyon veya uzun pozisyon seçebilir.
Bu tür ekonomik davranış, her tür finansal ürün veya türev (vadeli işlem, opsiyon, takas, şirket hissesi) ve para birimi piyasalarında ortaya çıkar. Konumlandırma, belirli bir son kullanma tarihi dikkate alınarak bir finansal varlığın alınıp satılmadığına bağlı olacaktır.
Temel bir şemada, ana karakter olarak bir finansal ürünle yapılan bir işlemde, uzun pozisyon (alıcı taraf) ile kısa pozisyon (satan taraf) arasında bir ilişki olduğu tanımlanabilir.
Bir yatırımcı ister kısa ister uzun kısımda olsun, karı her zaman dayanak fiyatın yaşadığı davranışla sıkı sıkıya bağlı olacaktır. Yani bahsettiğimiz finansal varlık nasıl davranır.
Bir yatırımcının geliştirmek istediği portföy yönetimine ve katıldığı pazarlara bağlı olarak her iki pozisyonu aynı anda alması da yaygındır.
Bir kişi veya şirket tarafından bir pozisyon seçimi
Belirli bir finans piyasasına girmeye karar veren kişiler veya yatırım şirketleri bir pozisyon almayı seçerler. En yaygın olanı, bu seçimin, yatırımla daha yüksek düzeyde fayda elde etmek amacıyla mevcut farklı risklerin değerlendirilmesinden sonra yapılmasıdır.
Kısa pozisyonlamanın, hedefledikleri varlığın gelecekteki bir amortismanını tahmin eden yatırımcılar için tipik olduğu anlaşılmaktadır. Yani kısa vadede karlılık aranır. Alternatif olarak, varlığın gelecekte yeniden değerleneceğini düşünen yatırımcılar için uzun pozisyon almanın yaygın olduğu anlaşılmaktadır.
Kısa bir pozisyon genellikle daha riskli olarak kabul edilir. Ancak, tahminlerin doğruluğu ve dayanak varlığın satın alma ve müteakip satış anındaki fiyatları arasındaki fark, yatırımcının elde edeceği karı belirleyecektir. çok fazla risk altında.