Vade, sözleşmeden doğan bir yükümlülüğün yerine getirilmesi gereken son tarihtir.
Finansta vade kavramına genellikle iki isim eşlik eder: vade ve tarih. Yani bir yanda son kullanma tarihimiz, diğer yanda son kullanma tarihimiz var.
Vade süresi, sözleşmenin sona ermesi, yürürlüğe girmesi ve dolayısıyla yükümlülük veya hakkın sona ermesi için geçmesi gereken gün, hafta, ay veya yıl sayısıdır. Bu arada, son kullanma tarihi, söz konusu sürenin sona erdiği gün ve saattir.
Ödeme yükümlülüğü
Normalde aşırı durumlar dışında borç geri ödeme sorunlarının vadesi gelir. Kuponlar genellikle periyodik olarak ödenir, ancak anapara sonunda iade edilir. Böylece gerçekten borçlunun sorununu gördüğünde ödeme yapmak zorunda kalıyorsun.
Unutulmamalıdır ki alacaklı, borcunu vadesi dolmadan mahkemede talep edemez. Yani, son teslim tarihi iade edilmemişse, paranın iade edilmesini talep edebilir ve talep etmelidir. Borçlunun ödememesi veya ödeyememesi durumunda gerekli yasal işlemler yapılacaktır. İkincisi, bir borçlunun, yükümlülüğün yerine getirilmesi gereken süre sona erene kadar temerrüt durumunu elde etmemesi nedeniyledir.
Şunu da belirtmeliyiz ki, vade olması için başlı başına bir borç olması gerekmez. Tanımda aşağıdakileri dikte ettik: «… sözleşmeden doğan bir yükümlülüğün yerine getirilmesi gereken son tarih». Dolayısıyla bu son tarih, faturalar gibi diğer ödeme yükümlülükleri için de geçerli olabilir.
Vade ve finansal ürünler
Konseptin belki de en popüler olduğu finansal ürün, borç piyasasıdır. Tahviller, bonolar, yükümlülükler veya senetler bir vade süresine sahiptir. Örneğin, tahvillerin vadesi 2 ila 7 yıl arasında, borçları 10 yıldan itibaren ve bonoların 18 aydan kısa veya buna eşit olması eğilimindedir. Bunun, şeyleri adlandırmak için ülkeye bağlı olduğu söylenmelidir. Sonuçta, tüm bu enstrümanlar borçtur.
Öte yandan, vadesinin de mevcut olduğu ve daha ısrarla tarihi olan enstrümanlar vadeli işlemler ve finansal seçeneklerdir. Genellikle 3 aylık bir vade süresi vardır, ancak bu her bir pazara bağlı olacaktır.