Kredi Sıkıntısı, bankaların kredilere ciddi kısıtlamalar getirmesi veya krediye erişim koşullarını sıkılaştırması sonucu ortaya çıkan bir finansal krizden kaynaklanan kredi daralmasıdır.
Bu durumda Merkez Bankaları, ekonomik ve para politikasını kontrol etmek için bu durumla yüzleşmek için faiz oranlarını düşürme yoluna gitmektedir.
Kredi Sıkıntısı örneği
Kredi kısıtlamasının en açık örneği 2008 krizinde bulunabilir: ABD'deki mali krizden sonra ve faiz oranlarının yükselmeye başladığı bir ortamda yüksek faizli ipotek destekli menkul kıymet paketleri satın alan ülkelere bulaşma riski. ve işsizlik oluşmaya başlar, alevlenen bir şekilde bir kredi kısıtlaması oluşmaya başlar.
Birçok ülkede tüketim ve yatırım daralıyor, borçluluk artıyor ve işsizlik oranları önemli ölçüde yükseliyor.Bu durum karşısında Merkez Bankaları faizleri yükseltmeye ve dolaşımdaki para arzını azaltmaya başlıyor. Buna karşılık, bankalar kredi vermeyi durdurur veya krediye erişim koşullarını sıkılaştırır, bu da girişimciler ve bir bütün olarak nüfus üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir.
Buna, ortaya çıkan önemli işsizlik oranlarını ve çok önemli bir likidite krizini de eklersek, 2008-2012 krizinin tarihin en güçlü krizlerinden biri olduğunu söyleyebiliriz.
ABD ve Avrupa Birliği'ndeki Uygulamalar
Makroekonomik görünüm, ABD ve Avrupa arasındaki çok farklı ekonomik politikalarla felaketti. ABD'de güven oluşturmak için nicel likidite enjeksiyon programlarının uygulamaya konulmasına karar verildi. Bunun amacı bankaların yeniden borç para vermeleri ve bu şekilde resmi faiz oranlarını düşürmeleriydi.
Aksine, Avrupa'da bir kafa karışıklığı ve gecikmiş tepki ortamı vardı. Bunda, enflasyonu sürdürmek için harcamaları kısmaya yönelik daraltıcı para politikaları, istihdam kaygısı olmadan ve krediye erişimde güven yaratacak bir iyileşme yol açmıştır.
Ayrıca faiz indirimlerinin çok geç yapılması hem ekonomisini hem de tüm makroekonomik değişkenleri doğrudan etkiledi.
ABD'nin QE (Quantitative Easing) programlarından sonra aşırı borçluluğu nedeniyle eleştirilmekte olduğu doğru olsa da, tüm ülkeler doğrudan veya dolaylı olarak dolar tükettiği için büyük bir finansman potansiyeline sahip olduğu da bir o kadar doğrudur.
