Değişim maliyetleri veya değişim maliyetleri, bir ürünü, tedarikçiyi veya markayı değiştirirken tüketicinin karşılaştığı maliyetlerdir.
Geçiş maliyetleri sadece parasal değildir, psikolojik, efor ve zaman maliyetleri de vardır. İptal cezaları, yeni bir ürün veya teknolojinin nasıl kullanılacağını öğrenme ihtiyacı, normal operasyonların kesintiye uğraması veya değişikliğin bizi tatmin etmemesi riski gibi çeşitli şekillerde kendilerini gösterebilirler.
Bu nedenle, bu maliyetler değişim sürecinden doğal olarak kaynaklanabilir veya şirketler tarafından yapay olarak üretilebilir. Örneğin, alternatif bir tedarikçi bulmak için gereken süre, değişim sürecinin bir maliyetidir. Buna karşılık, hizmeti sonlandırmak için yüksek cezalar uygulayan sözleşmeler, sağlayıcı değişikliğini caydırmaya çalışan yapay maliyetler olabilir.
Değişim maliyeti türleri
Mevcut maliyet türleri arasında vurgulanmaya değer:
- Arama maliyetleri: Tüketicinin iyi bir ikame bulmak için harcaması gereken zaman.
- Cezalar: Bazı sözleşmeler, hizmetin sonlandırılması için cezalar uygular.
- Öğrenme maliyetleri: Yeni ürün veya hizmetin nasıl kullanılacağını öğrenmek için harcanması gereken zaman.
- Ekipman maliyetleri: Yeni ürün veya hizmeti kullanmak için gerekli olan yeni ekipman edinme maliyeti.
- Kurulum maliyetleri: Yeni ürün, teknoloji veya hizmetin kurulmasının maliyeti.
Geçiş maliyetlerine örnek
Cep telefonu kullanıcılarının sağlayıcı değiştirirken numaralarını korumalarına olanak tanıyan numara taşınabilirliği ortaya çıkmadan önce, tüketiciler yüksek değiştirme maliyetleriyle karşı karşıya kalıyordu.
Örneğin, yeni bir cihazı arama ve kullanmayı öğrenme maliyetlerine ek olarak, tüketiciler atanan yeni numarayı tüm arkadaşlarına, meslektaşlarına ve ailelerine bildirme maliyetiyle karşı karşıya kaldılar. Ayrıca, önemli aramaları (örneğin iş tekliflerinden veya resmi kurumlardan gelen) kaçırma olasılığıyla karşı karşıya kalan birçok tüketici, sağlayıcı değiştirmemeyi tercih etti.