Tazminatsızlık ilkesi, varlık hesaplarının yükümlülüklerle, gider hesaplarının ise gelir hesaplarıyla mahsup edilemeyeceğini belirten bir muhasebe standardıdır.
Tazminat olmaması ilkesi bize varlık, yükümlülük, gider veya gelir hesaplarının bireysel olduğunu söyler. Yani bir giderimiz varsa, bir gelir hesabını azaltamayız. Yapılması gereken, bir gider hesabının bakiyesini artırmaktır.
Örneğin, müşterilerden 1.000 ABD Doları alacağımız varsa (varlık hesabı) ve 1.000 ABD Doları tutarında bir kredi borcumuz varsa (yükümlülük hesabı), yalnızca varlık hesabının sıfır veya borç hesabının sıfır değerinde olduğunu hesaplayamayız. İki hesap, karşılık gelen bakiyeleriyle ayrı ayrı ve bağımsız olarak muhasebeleştirilmelidir.
Tazminatsızlık ilkesinin önemi
Muhasebe amaçları için nihai sonuç aynı olsa da, bu ilkenin uygulanması, ilgili bilgilerin kaybolabilmesinden kaynaklanmaktadır. Dolayısıyla bir şirket, hesaplarını sunarken ilgili her şeyi hesaba katmalıdır.
Örneğin, gelir miktarını azaltmak için giderleri kullanırsak, kaydedilmediği için giderimiz yokmuş gibi görünecektir. Bu yanlıştır ve gerçeklikten uzak bir resim sunar.