Fransa öfkeyle yanıyor. Sarı Yelekliler'in sözde hareketi akaryakıt vergilerindeki artışa şiddetle karşı çıktı. Facebook sosyal ağında Ekim ayında doğan sarı yelekliler hareketi, siyasi partiler ve sendikalar dışında, vergi zammı ve satın alma gücü kaybı konusundaki hoşnutsuzluğu tekrarlıyor.
Galya topraklarında çok sayıda protesto düzenlendi. Fransız halkı, Macron hükümetinin uygulamayı planladığı vergi artışından çok memnun değil. Ne yazık ki, protestolar sırasında kazara ezilerek bir kişi öldü.
Şimdi, Economy-Wiki.com'da, gerçeklerin soğukluğunun ötesinde, mevcut ekonomik durumu net bir şekilde açıklamak için çalışıyoruz. O halde sarı yelek hareketinin ne olduğunu açıklayarak başlayalım.
Fransız vatandaşları arasında huzursuzluk
Fransız işçi ve orta sınıfının satın alma gücünü kaybettiği bir gerçektir. Bu, uzun vadede, Fransız nüfusu arasında artan bir hoşnutsuzluk yaratır. Ve bu, Fransızların maaşları her zaman daha azına veriyor. Yaralanmalara hakaret eklemek için, yakıt vergilerindeki bir artış, Fransızların harcanabilir gelirinde bir azalma anlamına gelecektir. Akaryakıt vergilerindeki artışın ekonomi üzerindeki olumsuz etkilerinden biri, Fransız Gayri Safi Yurtiçi Hasıla'yı olumsuz yönde etkileyebilecek özel tüketimde bir azalma olacaktır.
Emmanuel Macron başkanlığındaki hükümet, benzin için litre başına 3,9 sent ve dizel tüketen araçlar için litre başına 7,6 sent akaryakıt vergisi artışı belirlemişti. Bütün bunlara dizel için 6 sent ve benzin için 3 sent ek ücret eklememiz gerekecekti.
Sorun, kırsal alanlarda ve küçük şehirlerde ikamet eden çok sayıda işçinin işlerine gidebilmek için bir araca ihtiyaç duymasıdır. Kırsal kesimde yaşayan Fransızların %93'ünün kendi arabasının olduğu gerçeğinden bahsediyoruz. Sorunun kırsal alanlarda çok daha ciddi olduğu açıktır, çünkü bu alanlarda özel taşımacılığın toplu taşıma ve diğer alternatif ulaşım araçlarıyla değiştirilmesi çok daha karmaşıktır.
Bu önlem, özellikle ceplerini etkilediği için Fransız vatandaşları üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Le Monde gazetesine göre işçi sınıfları o kadar çaba harcıyor ki, bütçelerinin %15'inden fazlasını benzin tüketimine harcıyorlar.
Satın alma gücünün düşmesi ve Fransız hanelerinin yakıt için büyük çaba sarf etmesiyle, halkın öfkesi arttı ve sarı yelekli hareketine yol açtı.
enerji geçişi
Ancak Fransa'da akaryakıt vergisinde başka bir unsur devreye giriyor. Sürdürülebilir kalkınma, yani çevreyi riske atmadan ihtiyaçların karşılanmasını sağlamakla ilgilidir. Enerji Dönüşüm Planının çerçevelendiği yer burasıdır.
Fosil yakıtların yanmasından kaynaklanan kirletici emisyonları azaltmaya çalışan ve Paris Anlaşmalarının hükümlerine uymaya çalışan Fransız hükümeti, küresel ısınmayla mücadele için çaba sarf ediyor.
Her enerji geçişi önemli ölçüde çaba gerektirir. Bir tüketim modelinin değişmesini varsayar ve yeni enerjilerin benimsenmesini ima eder. Diğer enerji biçimlerine geçiş sorunu, Fransa örneğinde işçi sınıfının omuzlarına düşen maliyetleri içeriyor.
Fransız hükümeti enerji geçişi için savaşırken, her şey gelecekte dizel ve benzinli arabaların yerini elektrikli arabaların alacağını gösteriyor. Bu, tüm toplumun büyük bir enerji değişimine dahil olduğu anlamına gelecektir. Avrupa endüstrisi, Çin ile savaşı kaybetmek istemiyorsa, çevreye daha saygılı araçlar üretmek için yeniden dönüşmek zorunda kalacak.
Bu nedenle, çevreyi korumak için bir enerji geçişi gereklidir. Sorun şu ki, kısa vadede akaryakıt fiyatları daha pahalı hale geliyor ve işçilerin maaşları artmıyor. Fransız halkının ifade ettiği derin rahatsızlık bundandır.