Yaşam maliyeti, hane halkının belirli bir memnuniyet düzeyine ulaşmak veya belirli bir yaşam standardına ulaşmak için tüketmesi gereken mal ve hizmetlerin hesaplanması veya tahminidir.
Bu nedenle, bu amaca ulaşmak için harcamalarındaki değişiklikleri ölçen bir endeks aracılığıyla ifade edilen teorik bir kavramdan bahsediyoruz.
Bu yaşam maliyeti kavramı, kamu ekonomisi alanında çok mevcuttur. Hanehalkı memnuniyetinin sübjektif unsurlara dayanması nedeniyle, asıl sorununun kesin hesaplamalar yapmanın zorluğunda yattığı doğru olsa da.
Yaşam maliyeti genellikle satın alma gücü gibi başka bir kavramla ilişkilendirilir. Bu, doğasından ve açıklamasından kaynaklanmaktadır. Her iki tanım da farklı ülkeler arasındaki yaşam koşullarını karşılaştırırken faydalı araçlar haline gelir. Bu, sakinlerinin talep ettiği mal ve hizmetlerin fiyatlarını dikkate alarak mümkündür. Bu anlamda, iyi bilinen Big Mac Index gibi bu amaca hizmet eden başka birçok model var.
Yaşam maliyetinin hesaplanması
Temel olarak, nüfus gruplarının temel tüketim sepetinden bir dizi ürün referans olarak alınmaktadır. Bunun amacı, tüm bölgeye atıfta bulunan ağırlıklı sonuçlar oluşturmaktır. Öte yandan, ölçüme dahil edilen mal veya hizmetler genellikle sözde esastır. Eh, bunlar normalde ekonomik olarak daha az tercih edilen sınıftan aileler tarafından bile tüketilir.
Bu sepette temsil edilen tüketim seviyeleri dikkate alındığında, yaşam maliyeti, bir ailenin belirli bir süre içinde ona erişmesi için ihtiyaç duyduğu para miktarı olacaktır. Bu nedenle, tüketici fiyat endeksi (TÜFE), bir ülke veya bölgedeki hanelerin zevk ve geleneklerinden bahsederken yaygın olarak referans olarak kullanılır.
Bu sayacın sunduğu fiyat verilerinden yola çıkarak mevcut eğilimleri nüfus tüketimi açısından analiz etmek mümkündür. Bunlar, belirli zaman dilimlerinde analiz edilebildiği gibi, bu varyasyonları bir sayı veya baz yıla göre yüzdelerle ifade edebilir.
