Brady tahvili, gelişmekte olan ülkeler tarafından yabancı ticari bankalara olan borçlarını yeniden yapılandırmak için ihraç edilen bir araçtır. Bu sayede hükümetler, örneğin otuz yıl gibi uzun süreler boyunca alınan kredileri daha kolay geri ödeyebilmektedir.
Bu tahviller, 1989 yılında dönemin ABD Hazine Bakanı Nicholas Brady tarafından önerilen Brady Planı'nın bir parçası olarak doğdu. Projesi, Kuzey Amerika finans kuruluşlarına yapılan ödemelerin büyük ölçüde durdurulmasını önlemeye çalıştı.
Brady bağının oluşturulması
Brady tahvilinin yaratılması, Latin Amerika borç krizi bağlamında gerçekleşti. 1980'lerin başında başlayan bu dönem, Brezilya, Arjantin ve Meksika gibi ülkelerin hükümetlerinin dış kredileriyle başa çıkamamasıyla karakterize edildi.
Latin Amerika borç krizine hammaddelerdeki düşüş neden oldu. Böylece, esas olarak doğal kaynaklarının satışına bağlı olan gelişmekte olan ülkelerin gelirleri düştü.
Özetle, hammaddelerdeki düşüş, 1960 ile 1970 arasında büyük krediler veren ülkeleri zor durumda bıraktı.Bu patlama onyıllarında, birçok yükselen ekonomi, örneğin altyapı projelerine yatırım yapmak için finansman elde etti.
Brady bonus özellikleri
Brady bağının özellikleri arasında şunlar yer alır:
- Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Dünya Bankası'nın desteğini aldı.
- Brady tahvilini bir ödeme aracı olarak kabul etmek için borçlu ülkelerin Washington Mutabakatı yönergelerini izlemeleri gerekiyordu. Bu, makroekonomik istikrarı, ticaretin serbestleştirilmesini, yatırımı kolaylaştırmayı ve özelleştirme yoluyla devletin boyutunu küçültmeyi içeriyordu.
- Yukarıdakilerden, tahvillerin, gelecekte dış borcun ödenmesini sağlamak için ekonomik reformlar gerektiren bir planın yalnızca bir parçası olduğu sonucuna varabiliriz.
- Vadeler uzun. Otuz yıla kadar ulaşabilirler.
Brady Planı'na katılan ilk ülke Meksika oldu. Anlaşma ile 42 milyon ABD doları tutarındaki ödemeyi yaklaşık otuz yıl süreyle uzatmayı başardı. Koşul olarak, Aztek ulusu, tahvilin yarattığı 18 aylık faize eşdeğer olan Federal Rezerv Sistemine (FED) teminat olarak 3.5 milyar ABD Doları yatırdı. Kredi ön ödemeli olduğu için bu kağıtlar 2003 yılında ödenmiştir.
Meksika'nın yanı sıra Brady Planı'nı takip eden diğer ülkeler Kosta Rika, Venezuela, Uruguay, Arjantin veya Peru idi. Latin Amerika dışında, Asya, Afrika ve Doğu Avrupa'daki bazı ülkeler tarafından bile yayınlandılar.
Brady bağ türleri
Brady bono türleri arasında şunlar öne çıkıyor:
- Eşit bonus: Banka borcu, tam nominal değerinden sabit getirili tahvillerle değiştirilir ve piyasanın altında bir faiz oranı belirlenir. Ayrıca, borçlu ülke 12 ila 18 ay arasında tahakkuk eden faize eşdeğer bir garanti sunmalıdır. Bu tür teminatlar genellikle FED'deki bir nakit hesaba yatırılır ve buradan genellikle ABD Hazine bonolarına yatırılır.
- Paritenin altındaki bonus: Kağıdın ihraç veya liste fiyatı, nominal değerinden düşük. Garantiler önceki durumdakiyle aynıdır. Ancak bu fırsatta kredi sabit getirili değil değişken kuponlu bono ile değiştirilir.
- Yeni para tahvilleri: Genelde değişken gelirli, kısa vadeli ve teminatsızdırlar.
- Önden Yüklemeli İndirimli Faizli Tahviller (FLIRB): Ülkenin banka borcu orta vadeli tahvillerle değiştirilir. Başlangıçta piyasanın altında olan, ancak daha sonra kararlaştırılan bir süre boyunca artan bir faiz oranı üzerinde anlaşmaya varılır. Bu süreden sonra, dalgalı bir faiz oranı çalışır.
- C tahvilleri veya temerrüt faizinin aktifleştirilmesi: Faiz sadece kredinin anaparası üzerinden değil, önceki dönemlerde oluşan faizin bir kısmı üzerinden hesaplanır. Yani bileşik faiz oranı kullanılır. Bu metodolojiyi Brezilya, Arjantin ve Ekvador izledi.