Paranın yasal faizi, alacaklı ile borçlu arasında bir faiz oranı üzerinde anlaşmaya varılmadığında uygulanan faizdir. Bu, faiz ödeme yükümlülüğü olması veya kredinin geri ödenmesinde gecikme olması durumunda.
Yani, para paranın yasal faizi, sözleşmede bir faiz oranı üzerinde anlaşmadıkları zaman borç veren ve borç alan arasında referans olarak alınan faizdir.
Bu yasal çıkar, yetkililer tarafından belirlenir. Örneğin İspanya'da Genel Devlet Bütçe Kanununda belirtilir ve bir yıl olması gerekmeyen bir dönemde sıklıkla gözden geçirilir.
Aynı şekilde, örneğin Peru örneğinde, Peru Merkez Bankası olan para otoritesi tarafından belirlenen yasal bir faiz oranı vardır.
Para üzerindeki yasal faizin kullanımları
Paradaki yasal faizin çeşitli işlevleri vardır:
- Ücret: Borçlu ve alacaklının faiz oranı belirlemediği ve verilen bir finansman için faiz ödeme yükümlülüğü bulunduğu durumlarda uygulanacak orandır.
- moratoryumlar: Kredinin geri ödemesinde gecikme olduğunda, borçlunun ödemesi gereken gecikme faizinin hesaplanmasında kullanılır. Bu, alacaklıya verilen zarar için bir ceza olarak.
- Vergi temerrüt faizi için referans olarak: Vergi gecikme faizi, Vergi İdaresi ile olan yükümlülükler için geçerli olan faizdir. Kişi veya şirketler, yasal süresi dışında vergi ödedikleri için yetkili makamlara söz konusu tazminatı iptal etmelidir.
- Ticari krediler için referans olarak: Kural olarak, örneğin, tüketici kredilerinin Yıllık Eşdeğer Oranının veya APR'nin (nominal faiz oranı dışında bankacılık faaliyetinin komisyon ve diğer giderlerini içerir) yasal faiz oranının 2,5 katını aşmaması istenebilir.
İspanya'da başlangıçta vergi gecikme faizinin para üzerindeki yasal faiz oranı %25 artırılarak hesaplandığı açıklanmalıdır. Ancak 1987 yılı itibariyle Genel Devlet Bütçe Kanununda her iki kavram da ayrıntılı olarak belirtilmiştir.
Başka bir deyişle, kural, örneğin yasal faiz oranının %3 olduğunu açıkça belirtmektedir. Bu arada, vergi gecikme faizi %4 olarak belirlenebilir.