İstikrar politikası, bir ekonomideki enflasyon ve işsizlik düzeylerini kontrol etmek için yöneticiler tarafından uygulanan mali ve parasal araçlar setidir.
İstikrar politikası, ücretler, fiyatlar gibi farklı ekonomik değişkenlerde meydana gelen dalgalanmaları önlemeyi amaçlar.
Bu politika, makroekonomide sıklıkla kullanılan, ekonomik ve parasal büyüklüklere atıfta bulunan bir ifadedir. Temel amacı fiyat istikrarını sağlamaktır.
İstikrar politikasının amaçları
İstikrar politikasının uygulanmasıyla izlenen hedefler arasında aşağıdakiler vurgulanmalıdır:
- Tam istihdam.
- Ekonomik büyüme ve kalkınma.
- Fiyat istikrarı.
- Ekonomik denge.
- Gelir ve servet dağılımı.
İstikrar politikası türleri
İstikrar politikalarının uygulanması için iki ana araç kullanılmaktadır.
- Maliye politikası.
- Para politikası.
Her iki politikanın birleşimine dayalı olarak, uygulanmadığı takdirde hem ekonomiyi hem de toplumu etkileyebilecek durumları düzeltmeye çalışan istikrar önlemleri uygulanmaktadır.
1959 istikrar planı
1959 İstikrar Planı, 1959'da İspanya Hükümeti tarafından onaylanan bir dizi ekonomik önlemi ifade eder. Bu politikalar, istikrarın yanı sıra İspanyol ekonomisini serbestleştirmeyi amaçlıyordu.
Böylece İspanya otarşiye gömülürken, bu plan ülkede ekonomik büyümeye neden oldu ve bu da onu hem zengin etti hem de Franco rejiminin başlangıcından beri içine düştüğü durgunluktan çıktı.
Söz konusu Hükümet tarafından benimsenen politikalar dört temele dayanıyordu:
- Pesetanın konvertibilitesi ve dolar ile döviz kurunun yükselmesi, amacı pesetanın istikrarını sağlamak.
- İspanyol şirketlerine yabancı katılımın izniyle doğrudan yabancı yatırımın teşviki.
- Enflasyonu düşürmek için faiz oranlarını artırın.
- Mali geliri artırmak için mali reform ve kamu açığını azaltmak için kamu harcamalarının sınırlandırılması.
Böylece, zamanla, istikrar sağlayıcı etkilerin İspanyol ekonomisi üzerinde optimal bir etkisi oldu ve aşağıdaki durumlara neden oldu:
- Enflasyon %12'den %2'ye düştü.
- Ödemeler dengesinde 81 milyon dolar fazla vardı.
- Ülkeye doğrudan yabancı yatırımın artması.
- Yabancı turistlerin ülkeye gelişinin artmasının yanı sıra turizm sektörünün canlanması.
- İspanyol şirketlerinin rekabeti arttı.
- Yeni teknolojilerin İspanyol ekonomisine dahil edilmesini hızlandırdı.
- İspanya Merkez Bankası'ndaki döviz rezervleri önemli ölçüde arttı.
Bu sayede İspanyol ekonomisi büyümeye başladı. Ancak uzun vadeli etkiler İspanyol vatandaşlarının göç etmesine neden oldu.