Ekolojik şehircilik olarak da bilinen yeşil şehircilik, tasarımı ve kaynak kullanımı çevresel etkiyi azaltan bir mimari modeldir.
Yeşil şehircilik yapıları, kaynak tüketimini en aza indirmeye ve vatandaşlarının ihtiyaçlarını karşılamaya çalışır.
Genellikle şehir sakinlerinin işgalini dönüştürmek için bir araç olarak görülür.
Yeşil şehircilik ilkeleri
Yeşil şehircilik disiplinlerarasıdır, çünkü onu yürütmekle ilgili unsurlar vardır. Sürdürülebilir bir vizyona sahiptir ve döngüsel ekonomiyi temel alır.
Yeşil şehirciliğin ilkelerini takip etmek için, aşağıdakilere izin veren çalışmaların üretilmesi gerekir:
- Mekanların kullanımını ergonomik olarak planlayın.
- Kirletici emisyonları azaltmak için inşaatta iyi uygulamalar.
- İnsanların hareketliliğinde verimlilik.
- Enerjinin yönetimi ve kendi kendine üretimi.
- Biyoklimatik mimari.
- Isı yalıtımı.
- Bakım maliyetinde azalma.
- Binanın faydalı yaşam döngüsünü hesaplayın.
Yeşil şehirciliğin özellikleri
Çevreyi ihlal etmeyen ve aynı zamanda bir şehrin sakinleri için verimli olan bir kentsel çevre elde etmek kolay değildir. Bu nedenle başarısını ölçen analizlere, çalışmalara ve göstergelere güvenir. Ardından, onu karakterize eden bazı yönleri gösteriyoruz:
- İnşa edildiği bölgenin coğrafyasını korumak ve saygı duymak.
- Meteorolojik analiz.
- Malzemelerin kendi kendine yeterliliği.
- Hareketlilik ve işlevsellik. Bu, toplu taşıma ağlarının yanı sıra su, elektrik ve gaz dağıtım ağlarının kullanılmasıyla elde edilir.
- Isıtıcıların kullanımını önlemek için yüksek verimli malzemeler ve termal sistemler.
- Kamusal alanların, halihazırda trafik için kullanılan yüzeylerde ve araç park etmede özel ulaşım kullanımının azaltılmasıyla birlikte kullanılması.
- Çevreleyen alanlara minimum bağımlılıkla ekolojik ayak izini azaltın.
- Alanın biyolojik çeşitliliği ile entegrasyona izin veren alanları uyarlayın.
