Beklenti, bir olayın gerçekleşmesi için makul bir şanstır. Bu basit bir yanılsama değil, temeli olan olası bir gerçektir.
Beklenti, belirli bir amacı veya hedefi gerçekleştirme arzusu olarak da anlaşılabilir.
Örneğin, bir kişinin işinde terfi alma beklentisi olabilir. Bu, iyi bir performans gösterdiğinden ve üstleri böyle bir terfinin mümkün olduğunu zaten belirtmiş olduklarından.
Bir kişinin "gözlemde" olduğu söylendiğinde, bir eylemde bulunmadan veya karar vermeden önce olaylardan haberdar olduğu anlamına geldiğini belirtmekte fayda var.
Beklenti ve umut
Beklentiden farklı olarak umudun bir dayanağı yoktur, sadece bir dilek olabilir ve belki de kişi bu hayali gerçekleştirebilmek için adımları bile takip etmiyordur.
Buna karşılık beklentinin bir temeli vardır, dolayısıyla inanca cevap vermeyen rasyonel bir varsayımdır.
Örneğin Carlos'un Çin'e turist olarak seyahat etme fikri olduğunu düşünelim. Ancak, bu hedefe ulaşmak için henüz bir tasarruf planı düşünmediniz. Bu nedenle, Carlos Çin'e seyahat etmeyi umuyor.
Bunun yerine Mariana, Amerika Birleşik Devletleri'nde yüksek lisans eğitimi almak isteyen bir profesyonel. Şu anda, dikkate değer bir notla uluslararası bir İngilizce sınavını geçtiniz ve üç üniversiteye kabul için başvuruda bulundunuz. Bu durumda, Mariana'nın yalnızca olumlu bir yanıt alma ve yüksek lisans eğitimi almak için Amerika Birleşik Devletleri'ne seyahat edebilme umudu ve umudu vardır.
Ekonomik teoride beklenti
İktisat teorisinde, ajanların projeksiyonlarını nasıl formüle ettiğini açıklamamıza izin veren başlıca iki kavramımız vardır:
- Uyarlanabilir beklentiler: Temsilci, geçmiş verilere güvendiğinde, hatalarından ders alır. Bu teori, 1956 yılında tüketicilerin geçmiş bilgilere dayanarak gelecekteki enflasyonu tahmin ettiğini öne süren Philip Cagan tarafından formüle edildi.
- Rasyonel beklentiler: Bireyler, hem tahmin edilecek değişken hem de diğer ilgili değişkenler için tahminlerini formüle etmek için mevcut tüm bilgileri kullanır ve hatta ekonomik veya finansal duruma ilişkin haberleri veya duyuruları dikkate alır. Bu teori 1960'ların başında John Muth tarafından ortaya atıldı.