Aberratio causae, failin planladığı yoldan sapan bir suçun işlenmesini tanımlamak için kullanılan hukuki ifadedir.
"Sebepte hata" anlamına gelen bu hukuki şekil, suçu işleyenin suç işlemek istediği, ancak istenen sonucun elde edilmesini sağlayacak eylemleri hazırlayıp uyguladığında o sonucu elde ettiği durumlarda kullanılır. öngörülenden değil, başka bir nedenden dolayı.
Bir örnek, cinayet suçunu işlemek istemektir ve kişinin kurşunla öldürülmesi önerildiğinde, kurban kalp krizinden ölür.
Sonuç, yazarın istediği, yani mağdurun ölümüdür, ancak onun planladığı eylemlere uygun olarak gerçekleşmemiştir. Sonuç, yazar tarafından arananlar dışındaki nedenlerle üretilir.
Aberratio causae'nin özellikleri
Bu yasal figürün temel özellikleri şunlardır:
- Cezai hatalar içindedir.
- Hukuken değil, maddi bir hatadır, hukuki unsurlarda değil gerçeğe ait fiillerde yanlıştır.
- Bu, tesadüfi ve zorunlu olmayan bir hatadır.
- Suçun işlenmesini veya yasal hakkın ihlalini etkilemez. Bu nedenle, karşılık gelen bir ceza ile cezalandırılmalıdır.
- Suçluluğu ortadan kaldırmaz. Suç teorisinin diğer iki gerekliliği ile birlikte suçluluk, suçu oluşturur.
- Ayrıca suçun kendisi ceza kanununda düzenlendiği için tipikliği ortadan kaldırmaz.
- Hukuksuzluğu da ortadan kaldırmaz. Kişi, eylemlerinin bir suç işlenmesine yol açacağını biliyordu.
- hafifletici bir unsur değildir.
- Sadece sonuç suçlarında faaliyet gösterir.
Aberratio causae ve farklılıklara benzer rakamlar
Aberratio inme veya aberratio delicti gibi bazı benzer rakamlar arasında farklar yapılmalıdır:
