İşgücü, bir şirkette işi yapan tüm insanları içerir.
İş, üretim sürecine uygulanan insan çabasıdır ve fiziksel veya zihinsel olabilir, bu nedenle ücretlendirilmesini veya ödenmesini gerektirir.
- Emek bir üretim faktörüdür, kıttır ve bu nedenle piyasada bir fiyatı vardır.
- İşgücü ya da halk, çalışan ya da üretim sürecine emeğini katan kişilerdir, bu nedenle emeğin karşılığını alan kişilerdir.
- Emek üretim faktörünün ödenmesi veya ücreti maaş olarak adlandırılır.
- Maaş, bir şirkette çalışmak için emeğin aldığı para miktarıdır.
İşgücünün işgücü piyasasında oynadığı rol nedir?
Emek, işgücü piyasasının önemli bir bileşenidir, üretim sürecinde bir maliyeti temsil eder, çünkü işçileri üretim sürecine dahil etmek istiyorsak bunun ödenmesi gerekir.
Emek piyasası, emek üretim faktörünün alınıp satıldığı yerdir, bu nedenle emek piyasasında emek fiyatı belirlenir. Emek piyasasında iş için bir arz ve talep olmalıdır.
1. Emek talebi
Bu durumda işgücü talebi, üretim görevlerini yerine getirmek için işçi veya işçiyi şirkete dahil etmesi gereken şirketler tarafından karşılanmaktadır.
- Şirketler, işçilere fiziksel veya zihinsel çabalarına katkıda bulunmaları ve üretim süreçlerini geliştirebilmeleri için ödeme yapar.
- Şirketler talep edenler olduğu için, istikrarlı talep yasasının daha düşük bir fiyattan daha fazla miktar talep edilmesi anlamına geldiği göz önüne alındığında, düşük fiyatlar ödemeyi tercih ederler.
2. İş teklifi
İşgücü piyasasında arz, işgücünden veya işgücü hizmetlerini piyasaya sunan işçilerden oluşur.
- Efferentler veya satıcılar olduklarından, kendilerine en yüksek ücreti sunan şirketle sözleşme yapmayı umarlar.
- Arz yasası, fiyat ile arz edilen miktar arasında doğru orantılı bir ilişki kurduğundan.
3. İşin fiyatı
Emek faktörünün ücreti veya ödemesine maaş denir ve arz ve talep koşulları tarafından belirlenir.
- Bu piyasada emek talebi yüksek olduğunda ücret yükselme eğiliminde, talep düştüğünde ise ücretlerin düşmesine neden oluyor.
- Arz kıt olsa da, işgücü piyasanın ihtiyaçları için sınırlı olduğu için maaş artma eğilimindedir. Ancak arz nispeten bol ise, mevcut çok fazla emek olduğu için ücretlerde bir düşüş olur.
emek türleri
Emek, üretim sürecine yaptığı katkı türüne göre şu şekilde sınıflandırılabilir:
1. Doğrudan işçilik
Girdilerin ve hammaddelerin doğrudan mal ve hizmetlere dönüştürülmesi için dönüşümünü gerçekleştiren tüm işçilerdir. Mekanize bir şirket olsa bile, doğrudan emek olmadan dönüştürücü üretim sürecinin gerçekleştirilemeyeceğini düşünmeliyiz.
2. Dolaylı emek
Bunların tümü, üretken faaliyetlerde destek sağlayan veya yönetim görevlerini yerine getiren, ancak mal ve hizmetlerin üretim sürecine doğrudan katılmayan işçilerdir. Görevleri idari, direktif ve ticari yönetim olabilir.
İş organizasyonu içinde yönetim ve yönetici pozisyonlarını yerine getiren işgücüdür.
İşgücünün sahip olabileceği eğitim düzeyine göre şu şekilde sınıflandırılabilir:
1. Nitelikli işgücü
Üretim sürecinde görevlerini yerine getirmek için gerekli olan belirli mesleki veya teknik becerilere sahip işgücüdür.
- Bu işçiler son derece uzmanlaşmış görevleri yerine getirirler, bu nedenle kendilerine atanan pozisyonlarda çalışmak için tam olarak sertifikalandırılmış belirli yıllık örgün eğitime sahip olmaları kaçınılmazdır.
- Bu uzman işçilerin ücretleri daha yüksektir, çünkü bu işgücü daha azdır, ancak bilgi ve becerileri nedeniyle üretim sürecine iyileştirmeler ve yenilikler getirebilirler; ve bu, şirket için karşılaştırmalı bir avantajı temsil edebilir.
2. Vasıfsız işgücü
Bir işi yapmak için teknik veya mesleki becerilere sahip olmaları gerekmeyen, piyasada en bol bulunan işgücüdür ve bu nedenle fiyatı veya işgücü piyasasında kazanılan maaş düşüktür.
- Bu işgücü, örgün bir eğitim gerektirmez, ancak üretim süreçlerini düşük maliyetle gerçekleştirmelerini sağladığı için şirketler için çok önemli bir parça haline gelir.
Sonuç olarak, bir şirketin hem doğrudan hem de dolaylı işgücü gerektirdiğini ifade edebiliriz, çünkü tamamen operasyonel görevler ve diğer yön, denetim ve yönetim yapılmalıdır. Açık olan, tüm bu faaliyetlerin gerekli olduğu ve şirketin performansının verimli bir şekilde gerçekleşmesi için bağlantılı olduğudur.
Emek bile onun karşılaştırmalı avantajı olabilir, çünkü üretim süreçlerinde belirli katma veya oldukça farklı değerler verebilir.