Öz kaynaklar, bir şirketin sermayesini taahhüt eden ortakların katkıları ile olağanüstü durumlar karşısında oluşturdukları yedek akçeler ve hissedarları arasında temettü şeklinde dağıtılmayan kârlardır.
Bu nedenle, varlıkların eksi yükümlülüklerin kalan kısmı olarak tanımlanabilirler. Yani, belirli bir zamanda bir şirketin varlıkları ve borçları arasındaki farktır.
Kendi kaynakları nasıl hesaplanır?
Öz kaynaklar = Varlıklar - Yükümlülükler
Bilançoda, özkaynaktaki ana kalemler şunlardır:
Özkaynak = Kaydedilmiş sermaye (Özkaynak) + Yedekler + Dağıtılmamış kârlar (yılın kârı)
- Başkent: ortakların katkıları.
- Rezervasyonlar: Önceki yıllardan dağıtılmamış karlar.
- Egzersizin sonucu: dönem için gelir ve giderler arasındaki fark olarak yıl içinde oluşan kar veya zararlar.
Bu kategoriye, faaliyetinizin gelişmesine olanak sağlayan kaynakları da dahil ediyoruz. Şunu unutmamalıyız ki, şirket büyük karlar elde edebiliyorsa ve özkaynaklarını artırabiliyorsa, yatırım projelerine katkı veya giderlere tahsisat, dış finansman kaynağından değil, bu kaynaktan gelecek, bu da dışa bağımlılığı azaltacaktır. üçüncü şahıslarla olan borçlar.
Öz Kaynak Örneği
Bir şirketin dış kaynakları şurada bulunabilir: Denge (pasif) Aynı şekilde, Özkaynak başlığında.
Bu şirketin X bakiyesinin avro cinsinden ifade edilen grafiğini görelim:
Bu örnek, hakkaniyetin hakkaniyet içinde nerede tanımlandığını açıkça görebileceğiniz için çok basittir.
Hesaplama formülü aşağıdaki gibidir:
Özkaynak = Taahhüt edilen sermaye (Özkaynak) + Yedekler + Dağıtılmamış kârlar (yıl karı)
Söz konusu bu durumda şirketin öz kaynak hacmi 14.000 Euro'dur. Buna karşılık, yabancı fonların hacmi, p toplamı üzerinden hesaplanan 19.600 Euro'dur.Dönen ve duran varlıklar (dış kaynaklar).
Bu nedenle, şirketin dış finansman ve kaldıraç yoluyla faaliyetlerini sürdürebilmesi için üçüncü taraflara bağlı olduğu sonucuna varabiliriz, çünkü bir şirkettir.KOBİve sayıları azdır.
Kaldıraç bu:
Kaldıraç = Öz kaynaklar / dış kaynaklar
Kaldıraç = 14.000 / 19.600 = 0.71
Bu oran, bilançoda dış kaynakların ağırlığının daha fazla olduğunu ve bu nedenle şirketin kendi kaynaklarından ziyade banka borçlarıyla kendini finanse ettiğini göstermektedir. Buna karşılık, kısa vadeli borç çok yüksektir, bu da finansman maliyetini daha pahalı hale getirir (ideal, uzun vadeli borcu daha düşük bir faiz oranıyla ödemektir).
