FIFO yöntemi, mal ambarı ile ilgili olarak şirket ürünlerinin çıktılarının "ilk giren ilk çıkar" sırasına göre yürütülmesinden oluşur.
Diğer bir deyişle, depoda en uzun süre kalan mal birimleri, ilk satılacak veya pazarlanacak. Bu yöntem aynı zamanda İngilizce kısaltmasıyla FIFO olarak da bilinir (İlk Girdiler, İlk Çıktılar).
Bu ne için
Bu yöntem, bozulabilir ürünlere veya yüksek gecikme oranına sahip ürünlere dayalı bir işi olan şirketler için kullanışlıdır.
Ayrıca, LIFO (veya LIFO) veya ağırlıklı ortalama fiyat (PMP) yöntemi gibi başka yöntemler de vardır.
Her yöntemin iş modeline ve şirketin sektörüne bağlı olarak işlevi vardır, ancak bir şirketin LIFO yöntemini benimsemesi nadir olmakla birlikte, çoğu şirkette olağan faaliyetlerini ticari malları ticarileştirmeye dayanan genellikle FIFO ve PMP'dir.
FIFO yöntemini kullanma örneği
Daha sonra, rastgele bir envanter üzerinde FIFO yönteminin nasıl gerçekleştirileceğine dair bir simülasyon gerçekleştireceğiz.
| Kalkış sırası | Birim sayısı | Bireysel maliyet | Toplam değer |
| 1 inci | 50 | 5€ | 250€ |
| 2. | 100 | 4€ | 400€ |
| 3 üncü | 10 | 10€ | 100€ |
| 4. | 300 | 3€ | 900€ |
150 birim ürün satarsak, envanter güncellemesi şu şekilde olur:
| Kalkış sırası | Birim sayısı | Bireysel maliyet | Toplam değer |
| 1 inci | 10 | 10€ | 100€ |
| 2. | 300 | 3€ | 900€ |
| - | - | - | - |
| - | - | - | - |
Daha sonra, satılan ürünlerin satışının şirketin dahili muhasebesindeki değeri 650 €'dur (250 € + 400 €). Bunun nedeni, FIFO yöntemi uygulanırken satışa sunulan ilk 150 birimin tercih sırasına göre seçilmesidir.
Bu yöntemi sıklıkla kullanan şirketlere örnek olarak süpermarketler, manavlar veya giyim mağazaları verilebilir. Ürünlerin bozulabilir olması veya modasının geçmiş olması, daha önce depoda bize ulaşan ürünlerin piyasaya sürülmesi için önemli bir etkendir.