Toprak sahibi, özellikle tarım ve/veya hayvancılığın genellikle geliştirildiği geniş arazi alanları ise, arazi sahibi olan bireydir.
O halde toprak sahibi, ekonomik faaliyetlerin genellikle yürütüldüğü geniş arazilere sahip olan maliktir.
Toprak sahibi kelimesi, toprak anlamına gelen Latince "terra" ve "sahip olan" anlamına gelen "sahip" kelimelerinden gelir. Büyük toprak sahibi ile eşanlamlı olarak da kullanılabilir.
Toprak sahipleri ve güç
Toprak sahibi terimi her zaman siyasi, sosyal ve/veya askeri güce sahip bir elit veya aristokrasi ile ilişkilendirilmiştir. Bunu anlamak için, feodal lordun toprağın sahibi olduğu Orta Çağlara geri dönmeliyiz.
Feodal sistemde, ev sahibi, latifundio'sunun sakinlerine koruma teklif etti. Karşılığında, üretimin bir kısmını talep etti.
Ortaçağ toprak sahipleri kendilerini her zaman toprağı işleyenleri sömüren yönetici sınıf olarak görmüşlerdir. Böylece güçlü ekonomik eşitsizlikler korunmuştur.
Her durumda, bugün bir toprak sahibinin bir feodal bey ile eşdeğer olduğu söylenebilir. Ancak Sanayi Devrimi'nden sonra toprak sahiplerinin imtiyazlı durumu değişmeye başlamıştır.
feodalizmModern Çağdan Toprak Sahipleri
18. yüzyılda Birleşik Krallık'ta buhar motorunun icadıyla, şehirlerin büyümesine yol açan bir teknolojik değişim süreci başladı. Bunlar bir ekonomik faaliyet merkezi olarak daha alakalı hale geldi.
Sonuç olarak, kırsal kesimler nüfus kaybetmeye başladı, aynı nüfus şehirlere göç etti. Böylece toprak sahipleri ekonomik güçlerinin bir kısmını kaybettiler.
Bununla birlikte, özellikle Latin Amerika'da toprak sahipleri ve tarım işçileri ile işverenleri arasındaki büyük eşitsizlik varlığını sürdürdü. İşte o zaman, 20. yüzyılın ortalarında güçlü toplumsal hareketler ortaya çıktı.
Örneğin 1970'lerde Peru'da, büyük toprak sahiplerinin kamulaştırıldığı ve onları çalıştıran köylülere tarım arazisi veren bir Tarım Reformu vardı.