Neo-Marksizm, Marksist düşünceye dayanan bir siyasi düşünce akımıdır. Bu akım, Friedrich Engels'in teorilerini etkilemeden önce, Karl Marx'ın ilk yazılarına kadar uzanır..
Neo-Marksizm, yirminci yüzyılda Marksizmin yenilenme süreci olarak ortaya çıktı. İçinde, Marx'ın birçok takipçisi, Karl Marx'ın arkadaşı Friedrich Engels'in belirli etkilerinden vazgeçer.
Bu anlamda neo-Maximus, Marx'ın Engels ile yazılarından sonra algıladığı ekonomik determinizmin belirgin bir reddini gösterir. Böylece, neo-Marksizmin havale ettiği diğer kültürel, sosyolojik ve psikolojik yönlere vurgu yapıldı.
Bu nedenle neo-Marksizmin ilkelerinden biri, gerçek diyalektik süreci oluşturan yapı ile üstyapı arasında bir karşılıklılığın varlığıdır.
Neo-Marksizmin İlkeleri
Neo-Marksizmin ilkeleri, Marksizm'den başlasalar da, amaçları olarak Marksist ideolojinin bir parçasını yenileyen belirli nüanslar sunar. Bu nedenle, neo-Marksizmin en karakteristik özelliklerinden biri, aralarında aşağıdakileri vurgulamamız gereken bir dizi ilkedir:
- Hümanist felsefe.
- Anti-totaliter.
- Yapısal etkileşim ve üstyapısal vurgu ile.
- Komünist formülasyona karşı şüphecilik.
- Sosyal sınıfların olmadığı versiyonuna karşı şüphecilik.
- Devletsiz komünist versiyonun reddi.
- Haksız komünist versiyonun reddi.
- Ekonomik determinizme karşı.
- Entelektüel bağımsızlık.
Bu şekilde neo-Marksizm, herhangi bir bilgi biçimini yalnızca gerçeklerin bilgisine indirgeme girişimini reddeder ve bunlar üzerinde herhangi bir değerlendirme yapmaktan kaçınır.
Marksizm ve neo-Marksizm arasındaki fark
Neo-Marksizm tezi Marksizme dayansa da farklılıklar vardır.
Marksizm ilkelerini Karl Marx ve Friedrich Engels'in yazılarına dayandırırken, neo-Marksizm Engels'in tüm katkılarını reddeder. Bilimsel bir sosyalizme dayanan bu çizgide, neo-Marksizm bu katkıları reddeder, çünkü söz konusu yazarın kültürel, sosyolojik ve psikolojik yönlere yaptığı vurgu, teşvik ettiği bilim çerçevesinde çerçevelenmemiştir.
Bu nedenle, temel farklılıklar arasında, Marx'ın yoldaşının reddedilmesidir. Öte yandan, neo-Marksizm, Marksizmin birçok konumunu da reddeder; bunlar arasında sınıfların yokluğu, devletin ve hukukun yokluğu öne çıkar. Bu anlamda, daha yenilenmiş görünen bir Marksizm, onu modern bir devlette uygulamaya koyabilecek bir dizi öncüllere uymaya çalışıyor.
Neo-Marksizm Tarihi
Neo-Marksizm, birkaç yüzyıl öncesine dayanan bir akımdır. Tarihi, diğer siyasi düşünce akımlarından daha kısadır. Ancak neo-Marksizm olduğu için ilkelerini Marksizme dayandırır.
Neo-Marksizmin tarihi 20. yüzyılın başlarına kadar uzanır. Marx'ın 1883'teki ölümünden sonra parti içinde çeşitli bölünmeler ortaya çıktı. Dolayısıyla bunlardan biri, kapitalizme inanan Sosyal Demokratlarınkiydi. Öte yandan, devrime çağrıda bulunan komünistler vardı.
Bu bölünmeler, 20. yüzyılın başlarında görülen siyasi olayların gelişimi için temeldi. Çünkü bu partilerin ikisi de Marksizm'den ilham aldı. Bulunanların en önemlileri arasında Vladimir Lenin ve Leon Troçki'nin önderlik ettiği Bolşevik devrimi var.
Bu nedenle, 20. yüzyılın seçkin neo-Marksistleri arasında Georg Lukács, Louis Althusser ve Antonio Gramsci'nin altını çizmekte fayda var.
