Üretim araçları, üretim süreçlerine ve hizmetlerin sağlanmasına müdahale etmeye yönelik ekipman, sistem ve malzemelerdir. Bu nedenle, tüm ekonomik faaliyetleri yürütmek için gerekli kaynaklardır.
Üretim araçları, belirli bir hizmetin sağlanmasının geliştirilmesinde olduğu kadar, tüm üretken çalışmanın temel ve vazgeçilmez bir parçasıdır.
Bu kaynaklar üretim sistemlerini oluşturur, onları uygulanabilir kılar ve şartlandırır. Ayrıca onları çağırmanın başka bir yaygın yolu da fiziksel sermayedir.
Tüm ekonomik faaliyetlerin tarihsel kökeninden, farklı üretim araçlarının varlığı bunu mümkün kılmıştır. Yüzyıllar boyunca sürekli bilimsel ve teknolojik gelişme sayesinde, dijital ortamın damgasını vurduğu günümüze kadar yeni medya biçimleri ortaya çıktı.
üretim moduÜretim araçlarının sınıflandırılması
Aşağıdakilere dayalı olarak birden fazla türde alet veya ekipman üretim aracı olarak kabul edilir:
- Endüstriyel makineler ve zanaatkar araçları.
- Özel teknolojik ve elektronik ekipman.
- Ekonomik motivasyona sahip malların veya insanların taşınmasına yönelik araçlar.
- Fiziksel tesisler (montaj hatları, fabrikalar, iletişim ve ulaşım kanalları, depolar veya atölyeler).
- Her türlü enerji kaynakları.
- Hammaddeler gibi doğal kaynaklı kaynaklar.
- Halk dilinde sermaye olarak adlandırılan para gibi ekonomik finansman araçları (daha önce tüm bu önceki tipolojilerin küresel olarak sermaye olacağı belirtilse de).
Bütün bu türler, kullanımları için insan tarafından sömürülmeleri gereken bir özelliğe sahiptir. Yani, üretken kullanımı, iş biçimindeki insan faktörü gibi bir üretici faktör ile yönlendirilmelidir.
Üretim araçları kavramına ideolojik yaklaşım
Mevcut farklı siyasi ve sosyoekonomik algılar, üretim araçlarının uygunluğunu inceler.
Bu anlamda hem kapitalist konumlar hem de sosyalistler, komünistler ve Marksistler bu kavramı ekonomik gerçekliği anlamak için temel bir sütun olarak kabul ettiler.
Öte yandan, bir ekonomik sistemi gözlemlerken veya incelerken, her teoriye göre sermayenin mülkiyeti ve kontrolü belirleyici olacaktır. Bu anlamda, bu bağlamda kapitalist ve Marksist kavramlar arasındaki karşıtlığı vurgulayacağım.
Kapitalist üretim araçları vizyonu
Kapitalist bir bakış açısından üretim araçları, her üretim sürecinin doğasında var olan araçlardır. Sahipliği ve kullanımı özel mülkiyet kavramıyla yakından ilgilidir.
Başka bir deyişle, gerçek veya tüzel kişi, kamu veya özel bir hak sahibinin sahip olabileceği üretken faktörlerdir.
Buna karşılık, ekonomik faaliyetleri yürütmek için alınıp satılabilirler. Bu nedenle mal sahipleri, bir emek maaşı karşılığında sözleşmeli emek faktörü olarak emek şeklinde olan girişimciler olarak bilinir.
Üretim araçlarına Marksist bakış
Marksizm, üretim araçlarını her çalışma sürecine müdahale eden mekanik ve teknolojik araçlar olarak görür. Bütün endüstrileri örgütlerler, böylece ekonomilerin ve toplumların motorunun niteliğini kazanırlar.
Bu şekilde, var olmaları ve kontrol edilmeleri gerçeği, Marksist teoride temel bir unsurdur: üretim araçları, dinamikleştiricilerdir ve dolayısıyla sosyal, politik ve ekonomik kontrol sistemleridir.
Marx ve yaklaşımlarına göre, kapitalizm ve burjuvazi, işçi veya proleter toplumları sömürmek için bu kaynaklardan yararlanır. Başka bir deyişle, üretim araçları, sosyal sınıfların ortadan kaldırılması ve proletarya diktatörlüğü yoluyla geri alınması gereken iktidar ve boyun eğdirme araçları olarak görülüyor.
Asya üretim modu
