Klasik iktisat, serbest piyasanın ekonominin doğal işleyişi olduğu ve ilerleme ve refah ürettiği fikrine dayanan bir ekonomik düşünce okuludur.
Klasik iktisat, ekonomik düşünceyi yöneticilerin veya sosyal sınıfların tercihlerine dayalı bir yaklaşımdan uzaklaştırdı. Klasikler, serbest ticaretin faydalarını vurguladılar ve üretim maliyetlerinin bir yansıması olarak mal ve hizmetlerin değerine ilişkin organize bir analiz geliştirdiler.
Klasik ekonomistler, fiyat kontrolleri, kotalar, düzenlemeler veya normal işleyişini değiştirecek herhangi bir başka mekanizma yoluyla piyasaya hükümet müdahalesine karşı çıktılar.
Ekonominin TemelleriKlasik iktisadın kökenleri ve tarihi
Bu ekonomik düşüncenin başlangıcı genellikle Adam Smith'in "Ulusların zenginliğinin doğası ve nedenleri üzerine bir araştırma" adlı eserinin yayınlandığı 1776 yılında belirlenir.
Daha sonraki gelişimi, kapitalizmin baskın ekonomik sistem olduğu ve sanayi devriminin önemli sosyo-ekonomik değişiklikler ürettiği bir zamana damgasını vurdu. Ekonominin kökenlerine bakın.
Klasik iktisatla ilişkili iktisatçılardan bazıları şunlardır: Adam Smith, Jean Baptiste-Say, David Ricardo, Francois Quesnay, Thomas Malthus, Frederic Bastiat ve John Stuart Mill.
Klasik ekonominin temel ilkeleri
Klasik iktisadın temel varsayımları veya ilkeleri şunlardır:
- Serbest piyasa, kaynakların optimal dağılımıyla sonuçlanacaktır.
- Devlet piyasanın işleyişine müdahale etmemelidir. Bunu yapmak yalnızca verimsizliğe neden olacak ve piyasa dengesine ulaşmayı engelleyecektir.
- Fiyatlar doğal olarak yukarı veya aşağı (ücretler dahil) ayarlanır, böylece piyasalar dengeye ulaşır.
- İşgücü piyasası tam istihdam halindedir. İşsizlik gözlemlenirse, friksiyonel veya gönüllü olacaktır.
- Toplam üretim, kaynakların tam kullanımı ile belirlenir. Bu şekilde arz verilir ve talepteki değişiklikler sadece fiyat değişiklikleri yaratır.
- Para politikası etkisizdir.
- Maliye politikası etkisizdir.
- Bir malın değeri, onu üretmek için harcanan emek miktarıyla belirlenir.