Para talebi, insanların zenginliği nakit olarak korumak için deneyimledikleri ihtiyacı ifade eder.
Nüfusun tasarruf edilmesini talep edebileceği para gibi başka varlıkların da olduğu doğrudur. Ancak, tüm talep edilebilir varlıklar arasında paranın en likit olduğu anlaşılmalıdır. Bu, ekonomide değişim aracına dönüştürülecek en yakın meta olduğu anlamına gelir.
Bu nedenle, bir servet biriktiricisi olarak para talebi, aynı zamanda likidite talebidir.
İnsanları sürekli para talep etmeye motive eden temelde iki güçlü neden vardır. Bu ikisi aşağıdaki gibidir:
- Para yoluyla ekonomik işlemler yapmak mümkündür. Yani parayı ödeme aracı olarak kullanarak mal ve hizmet satın almak mümkündür.
- Para finansal varlık olarak kullanılabilir. Bankaların batabileceğini veya alınan hisselerin batabileceğini düşünmenin belirsizliği ile karşı karşıya kalan insanlar da paranın bir değeri olduğu için servetlerinin bir kısmını nakit olarak tutmayı tercih etmektedirler.
Para talebine yaklaşımlar
İnsanların para biriktirmek istemesinin birkaç nedeni vardır. Bu nedenlerin ekonomi içinde ele alınışı o kadar geniştir ki, çeşitli teorilere yol açmıştır.
Bunlar arasında Cambridge teorisi, klasik quantivism ve Keynesyen teori sayılabilir. Bu teorilerin her birinin çok özel bir vizyonu vardır. Ancak bunlardan ikisi öne çıkıyor. Bir yanda Keynesyen teori denen teori var. Öte yandan, sözde monetarist teori var.
Keynesyen teori yaklaşımı, insanların onları para talep etmeye yönlendiren üç güdüsü olduğunu ileri sürer. Bunlar aşağıdaki gibidir:
- İşlem.
- Spekülasyon.
- Dikkat.
Gördüğümüz gibi, Keynes'in teorisi temelde bir likidite tercihi teorisidir.
Monetarist yaklaşım, kısa vadede para dolaşım hızının farklı değişiklikler gösterme eğiliminde olduğunu ortaya koymaktadır. Buna karşılık, uzun vadede tarafsız olma eğiliminde olduğunu teyit etmek.