Finansal sistemde dolaşan para, kategoriler veya türler kazanır, bir ülkenin para birimleri seti madeni paralarda, banknotlarda veya banka mevduatlarında bulunur.
Paranın genel olarak kabul edilen herhangi bir şey olabileceği bilindiğinden, zaman içinde çeşitli nesneler para olarak kullanılmıştır. Temel olarak üç tür para vardır:
- Metalik paralar: Bu tür para metaller tarafından basılmıştır. Bu tür metaller altın, gümüş, nikel, bakır veya başka herhangi biri olabilir.
- Banknot: Aksine, kağıt para, ülkeye bağlı olarak farklı süslemelere sahip olabilen kağıt şeklinde olduğu için.
- Banka mevduatı: Bu tür para, bankacılık kurumlarında mevduat şeklindedir. Bu banka mevduatı, çek hesabı, tasarruf ve sabit vadeli hesaplar denilen şeydir. Bu para, esas olarak banka kartları veya çek yazılarak çekilebilir.
Ekonomide dolaşan banknot ve madeni para seti genellikle nakit olarak bilinir. Bu, pratikte halkın elinde olan şeydir.
Banka parasına gelince, bu sırayla üç türe ayrılabilir. Yani, içinde:
- Tasarruf mevduatı: İnsanlar tarafından bankalara yatırılan paralar, sözde tasarruf defterlerinde kayıtlıdır. Mevduat sahipleri, hemen geri çekilebilmesine rağmen, onu ayrılmış para olarak kabul eder.
- Görünürde depozito: Bu tür mevduat, çek hesabı mevduatı olarak bilinir, çünkü satın almalar, harcamalar vb. için her yerde hızlı bir şekilde düzenlenebilir.
- Vadeli mevduat: İnsanların belirli bir süre içinde çekme taahhüdü ile bankalarda yaptıkları mevduatlardır. Bu nedenle, sabit vadeli para olarak adlandırılır. Yani bu hemen kaldırılamaz. Mevduat sahibi, herhangi bir nedenle, mutabık kalınan çekilme tarihinden önce parayı elden çıkarmak istediğinde, bir ceza ödemek zorundadır.
Para türlerinin tarihi
Takasın, mübadelelerin normal gelişimi için sahip olduğu büyük sınırlamalar göz önüne alındığında. Milattan yaklaşık bir bin yıl önce, zamanın tüccarları arasında daha uygun bir biçim ortaya çıktı ve bu, zamanın ticari mübadelelerinde takas kullanımının pratik olarak yerini aldı.
Bu anlamda para işlevi gören bazı nesneler veya ürünler kullanılmaya başlandı. Bu nesneler ve ürünler arasında tuz, buğday, deniz kabukları, köpekbalığı dişleri, değerli metaller vb. Böylece, bu şekilde, diğer her şey, para işlevi gören bu mal aracılığıyla değerlendi. Böylece emtia parası adı verilen ilk para türü ortaya çıktı.
Ancak; takas gibi meta para kullanımının da sınırlamaları vardı. Bununla birlikte, bu sınırlamalar, takasın sahip olduğu gibi aynı düzen ve ağırlıkta değildi. Bu nedenle, uzak bir işlem için, nesnenin ağırlığı ve maliyeti ne olursa olsun, yere taşınması gerekiyordu. Aynı şekilde para olarak kullanılan malın kalitesi ve ağırlığının da gözden geçirilmesi gerekiyordu. Bu aldatılmamak için.
Tüm bunları göz önünde bulundurarak dönemin hükümdarları madeni para basmaya karar vererek dizginleri ele geçirdiler. O zaman mesele, basılan madeni paraların değerinin metalin değerine eşit olmasıydı. Dolayısıyla bu paraların kendi içinde bir değeri vardı.
Orta Çağ'da, bankacılık sistemi olarak kabul edilebilecek olan, ortaya çıktığı andan itibaren para birimi ile ilgili bir gelişme noktası meydana geldi. Evet, sözde kuyumcuların sahip olduğu korunaklı binalarda insanların değerlerini metallere yatırmaya başlaması anlamında. Bu adamlar metalleri işleyenlerdi, evleri ve iş binaları pratikte kalelerdi.
Bu kuyumcular, doğal olarak, maden mudilerine, söz konusu metalin kararlaştırılan tarihte iadesini garanti eden bir belge verdiler. Bu tür belgeler daha sonra ticarette para olarak kullanılmaya başlandı. Doğal olarak, bu metalleri taşımak zorunda kalmaktan daha uygun oldu. Böylece kağıt para adı verilen başka bir para biçimi ortaya çıkar.
Bu süreç yaygınlaşınca bir sorun ortaya çıkmaya başladı. Metallerde uygun destek olmadan belgelerin verilmesi. Yine, yöneticiler bu konuda dizginleri ele alıyor. Bundan sonra sadece hükümetin nöbet tutabileceğine karar vermek. Bu nedenle, yalnızca hükümet para olarak kullanılabilecek belgeleri verebilir. Ancak hükümetlere askeri ihtiyaçlarını ve giderlerini karşılamaları için gereken destek olmadan emisyon yapma görevi verildi. İstikrarı sağlamak için saklama ve belgenin tek bir bankaya verilmesi uygulamasına geçildi. Merkez bankası ve banknot böyle doğdu.
Bu sistem konsolide edildiğinde, tek dayanak metal olarak altın alınır ve bu metalde dönüştürülebilir olarak düzenlenen belgeler olan altın standardına ulaşılır. Bu 19. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar sürdü.
Amerika Birleşik Devletleri'nin güçlü ulusu 1971'de altın standardını terk etmeye karar verdiğinde, yeni bir para türünün ortaya çıkmasına neden oldu. Altın ile desteklenmediği için itibari para olarak adlandırılan para türüdür. Aksine, güven ve yasallık tarafından desteklenen paradır.
Modern ekonomide para
Modern ekonomide para, pratikte tüm ekonomik faaliyetlerin gelişmesi için temel bir araç olmaya devam ediyor. Bir ekonomi özünde para olmadan işleyebilmesine rağmen, gerçek şu ki, ekonomimizi bu kilit aracın yokluğunda hayal etmiyoruz.
para verilmesi