Tarihselcilik bir düşünce akımıdır. Bu, gerçekliğin, bildiğimiz her şeyin ve meydana gelen olayların tarihsel gelişimin ürünü olduğunu doğrular.
Tarihselci akım için münferit olaylar yoktur, ancak geçmiş ile şimdi arasında, meydana gelen fenomenleri açıklayan ve anlamlandıran bir bağlantı vardır. Herhangi bir olay veya fenomen, tarihsel analiz yoluyla açıklanabilir. O, olayları tarihsel ilişkiden yoksun, kendiliğinden fenomenler olarak analiz eden bir doktrin olan tarihsizliğe doğrudan karşıdır.
Marksizm, tarihselci bir ideoloji olarak yapılandırılmıştır. Tarihsel materyalizm, insanın ve toplumun evrimini, burjuvazi ile işçiler arasındaki mücadelenin ürünü olarak anladı; üretim araçlarının sahipleri ve onları çalıştıranlar. Marksizm için insanlığın içinden geçtiği herhangi bir senaryo bu mücadelenin analizinde açıklanır. Aslında Marx, her biri bir öncekinin evrimi olan beş senaryo oluşturdu. İkincisinde, insan kendini kapitalist zincirlerden kurtardı ve komünist bir toplumda mükemmel bir uyum içinde yaşıyor.
Tarihselciliğin özellikleri
Tarihselciliğin sunduğu özellikler arasında aşağıdakileri vurgulayabiliriz:
- Gerçeklik, tarihin evriminin ürünüdür.
- Ortak davranış kalıplarını bulmak için gerçekler ve hikaye ile ilişkileri analiz edilir.
- Olgular önceki olguların gelişimine bağlı olduğu için genel ve taşınmaz yasalar oluşturulamaz.
- Bağlamlaştırma ihtiyacı. İzole ve kendiliğinden olaylar meydana gelmediğinden, açıklamak veya analiz etmek istediğiniz herhangi bir olguyu bağlam içine koymak gerekir.
- Tarihsizliğe muhalefet, sosyal fenomenler arasında karşılıklı bağlantının olmadığını savunan bir akım.
Ünlü Tarihçiler
En önde gelen tarihçiler arasında şunlara dikkat edilmelidir:
- Leopold von Ranke (1795): 1824'te yayınlanan "Roma ve Germen Halklarının Tarihi" çalışmasıyla ilk tarihçi yazar olarak kabul edildi. Başlıca katkılarından biri tarafsızlıktı, araştırmacı araştırma yapan gerçekler hakkında herhangi bir yargıdan geri çekilmek zorunda kaldı. . Tek sözcüler meydana gelen olaylardı. Aynı zamanda Alman tarihi üzerine yaptığı büyük araştırmaları ve sayısız tarihçiye verdiği eğitimle de tanınıyordu. 19. yüzyılda çalışmalarını geliştirdi.
- Benedetto Croce (1866): En önemli tarihçilerden biri olarak kabul edilen eğitiminin çoğu kendi kendine öğretildi. "Mutlak tarihselcilik" kavramını geliştirmesiyle tanınıyordu. Tanınmış eserlerinden bazıları "Rönesans döneminde İtalyan yaşamında İspanya" ve "Napoli krallığının tarihi" idi.
- Antonio Gramsci (1891): İtalyan komünist partisinin kurucusu ve büyük Marksist teorisyen Gramsci, tüm sosyal fenomenlerin bağlamlarından çıkarılamayacağını anladı. Böylece tarihin takip ettiği sürecin tamamen önceki olay ve olaylar tarafından şartlandırıldığını anladı. İşçilerin ve patronların konumu, sömüren ile sömürülen arasındaki sürekli bir mücadelenin sonucudur.