Borçlanma ihracı, bir şirketin finansman elde ettiği bir işlemdir. Şirket, bu kanunla, söz konusu menkul kıymeti bir getiri karşılığında satın alan yatırımcılar tarafından piyasada edinilen menkul kıymetlere bölünmüş bir kredi sözleşmesi yapmaktadır.
Teknik olarak, yükümlülük ihracı, finansman elde etmek isteyen herhangi bir tüzel kişi tarafından gerçekleştirilen bir işlemdir. Böylece, bir kamu senedinde resmiyet kazandıktan ve işlemi gerçekleştirmek için ilgili prosedürler yerine getirildikten sonra şirket, bir piyasada işlem yapmak için tapulara böldüğü bir kredi alır.
Bu yükümlülükler daha sonra, gelecekteki performans karşılığında operasyonda borç verenler olan sermayeyi dağıtan yatırımcılar tarafından edinilir. Borç alan, borç verene veya tahvil sahibine, gelecekteki faiz oranını artı nominal tutarı ödemek zorundadır.
Bu yükümlülüklerin gelecekteki bir borçtan veya daha önceki bir borçtan da çıkarılabileceğini eklemek gerekir. Yani, önceki bir krediden borçlar verilebilir, böylece söz konusu kredinin alacaklıları tahvil sahiplerine dönüştürülebilir.
Aynı şekilde 10 yılı aşan bir süre düşünüldüğünde çok uzun vadeli bir borçtan bahsettiğimiz için yükümlülüklerin tahvil veya senet gibi diğer borçlanma senetlerinden farklılık gösterdiğini belirtmek gerekir.
Özetle, ihraç eden kuruluş olarak da bilinen bir şirketin, ödünç alan taraf olacağı bir kredi için yaptığı bir tekliften bahsediyoruz. Öte yandan, her borç veren, edindiği borcun taahhüdü olacak ve daha sonra ve kamuya tescil edilerek getiri elde edecek bir tahvil sahibi olacaktır.
Tahvil ihracının özellikleri
Bir tahvil ihracının ne olduğunu ve ne için yapıldığını en iyi tanımlayan özellikler arasında aşağıdakileri vurgulayabiliriz:
- Bir şirketten finansman elde etmek için bir araçtır.
- Şirket, tapulara böldüğü ve pazarladığı bir kredi elde etmeyi amaçlamaktadır.
- Bu menkul kıymetler, tahvil sahibi olan yatırımcılar tarafından satın alınır.
- Bir ödeme karşılığında, tahvil sahibi, borçlu tarafından nominal tutarla birlikte ödenmesi gereken belirli bir faiz alır.
- Yükümlülükler, diğer borçlanma senetlerinden farklı olarak, çok uzun vadeli olmaları ile karakterize edilir.
- Tüm bu süreç bir kamu senedinde resmileştirilmeli ve Devlet tarafından emredilen ilgili prosedürler yerine getirilmelidir.
Borçlar, tahvil ve senet veya senet arasındaki fark
Bir önceki bölümde de belirttiğimiz gibi, yükümlülükler, bonolar ve senetler arasında ayrım yapmak uygundur. Bu üç tür borçlanma senedinin benzerlikleri olduğu kadar farklılıkları da vardır. Her ne kadar aşağıda göreceğimiz gibi, bu farklılıklar hafiftir ve borç miktarına ve zamana dayanmaktadır.
Bu nedenle senet, geri ödeme süresinin genellikle 12 ila 18 ay arasında daha kısa olduğu bir borç senedi türüdür. Bu anlamda para, faiziyle birlikte kısa vadede geri dönmektedir. Dolayısıyla bu yatırım da aynı şekilde kısa vadeli bir yatırım olarak kabul edilir.
Öte yandan tahvil, bu vadenin (geri ödemenin) 3 ila 5 yıl arasında daha uzun olduğu bir borç senedi türüdür. Bu anlamda orta-uzun vadeli bir yatırımdan bahsediyoruz. Senet veya yükümlülük gibi tahviller, abonelerine borcu ve buna karşılık gelen önceden belirlenmiş faizi tahsil etme hakkı verir.
Son olarak yükümlülük, söz konusu vadenin (geri ödemenin) yukarıda belirtilenlerden daha uzun olduğu bir tür borç senedidir. Bu anlamda çok uzun vadeli borçlardan ve büyük hacimli finansmanlardan bahsediyoruz. Bir vade söylemek gerekirse, 10 yılı aşkın bir sürede geri ödenecek borçlardan bahsettiğimizi söyleyebiliriz. Ancak, yayınlanmasından önce uygun görülen süre uzatılabilir.
Borç ihracı ile hisse ihracı arasındaki fark
Aynı şekilde, "tahvil ihracı" olarak bildiğimiz şey ile "hisse senedi ihracı" dediğimiz şey arasındaki ayrımı belirtmekte fayda var. "Yayın" olarak adlandırılmak kafamızı karıştırabilir, ancak aşağıda göreceğimiz gibi, farklılıkları anlamak kolaydır.
Dolayısıyla tahvil ihracı, dediğimiz gibi, bir şirketin finansman sağladığı bir işlemdir. Şirket, bu kanunla, söz konusu menkul kıymeti bir getiri karşılığında satın alan yatırımcılar tarafından piyasada edinilen menkul kıymetlere bölünmüş bir kredi sözleşmesi yapar.
Öte yandan, hisse ihracı, bir şirketin finansman sağladığı bir işlemdir. Ancak, bir borç (yükümlülüklerin ihracında olduğu gibi) değil, yatırımcılar tarafından işlem gören ve satın alınan şirketin bir yüzdesi verilir.
Tahvil ihracı örneği
Bitirmek için, bir tahvil ihracı örneğine bakalım.
Pepsico gibi, işini keşfedilmemiş yeni bölgelerde açmak için yeni sermayeye ihtiyaç duyan ve Coca Cola'nın giderek daha fazla varlık kazandığı bir şirket hayal edin.
Bu nedenle Pepsico, sermaye artırma ihtiyacını bildirmek için hissedarlara hitap ediyor. Ayrıca Coca Cola'nın iyi performansı, şirketin bu kanaldan hisse satma ve sermaye elde etme konumunda olmadığı anlamına geliyor.
Tüm hissedarlar, Pepsico için bir maliyet ve abone veya tahvil sahibi için bir fayda olan yıllık faizi, tahvilin miktarı arttıkça artma olasılığı ile % 3 ila 4 arasında olacak tahvil ihraç etmeyi kabul eder.
Strateji belirlendikten sonra, tahvil sahiplerinin kamuya açık hale gelmeden önce sahip olacakları faydaların yanı sıra, yükümlülük ihracının netleştirilmesi ve resmileştirilmesi için bir sözleşme yapılacak ve buna ilişkin işlemler gerçekleştirilecektir.
