Tarife tercihleri, ithalatçı bir ülkenin, ticaret anlaşmaları veya anlaşmaları bulunan ihracatçı ülkelerden belirli ürünlere sağladığı özel avantajlardır.
Bu tercihli anlaşmalar, ticaret ortaklarını veya daha az gelişmiş ülkeleri desteklemeyi amaçlamaktadır. Aynı şekilde yasalarla kurulurlar, bu nedenle her ülkenin anlaşmalarına ve yasalarına bağlıdırlar.
Bunun açık bir örneği TMEC'de (NAFTA soyu tükenmiş) veya Avrupa Birliği ülkeleri tarafından yürütülen ticaret anlaşmasında bulunabilir. Hepsi bu ticaret anlaşmaları nedeniyle anlaşmayı oluşturan ülkeler arasında uluslararası ticaret açısından avantajlara sahiptir.
Tarife tercihlerinin özellikleri
Tarife tercihleri her şeyden önce Devletlerin dış ticaret politikasında çerçevelenmektedir.
Birincisi, bunlar tek taraflı olabilir, yani egemen bir devlet, bir ülkenin veya bir grup ülkenin ihracatçılarına fayda sağlamak için kendi başına karar verir. Bu genellikle gelişmekte olan ülkelerin ticaretine fayda sağlamaya karar veren gelişmiş ülkelerde geçerlidir. Ayrıca bu durumda gelişmiş ülkeler, yerel üreticilerin memnuniyetsizliği ile uğraşmak zorundadır. İkincisi, karşılıklı bir anlaşma olabilir, yani anlaşmanın her bir üyesi diğerine tercihli muamele uygular. Genel olarak, tercihli oranlara uyulmaması durumunda anlaşmaya karşılıklı cezalar eşlik eder.
Bu farklılaştırılmış muamele, anlaşması olmayan herhangi bir ülkeye uygulanan oranların düşürülmesi olabilir. Örneğin, maksimum referans oranının DTÖ'nün en çok tercih edilen ülke (CNMF) maddesi olması yaygındır. Ayrıca, tercihli oran sıfır (0)'a eşit olabilir. Başka bir deyişle, tarifelerin tamamen ortadan kaldırılması.
Bu tercihli muamele, ihracatçılar tarafından dikkate alınması gereken bir teşviktir. Bu anlamda yasaların gerektirdiği şartlara uymaya çalışırlar. Örneğin, ürünler için menşe sertifikalarının düzenlenmesi. Bu belge, ithal edilecek ürünün anlaşmanın parçası olduğu ülkede üretildiğinden emin olmak için yaygın olarak kullanılmaktadır.
Tarife tercih türleri
Tarife tercihlerinin sınıflandırılması aşağıdaki gibi yapılabilir:
- standartlaştırılmış: En çok kayırılan ülke maddesi, DTÖ üyeleri tarafından belirlenen tarifelerdir. Bu nedenle, DTÖ üyesi olmayan ülkelere daha yüksek tarifeler uygulanabilir.
- Değişken: Uygulamada, DTÖ üyeleri arasında alınan en yüksek oran CNMF'ninkidir. Bu nedenle, aşağıdaki herhangi bir oran, GATT / WTO dışında bir tercihli oranı temsil eder. İkili ve çok taraflı serbest ticaret anlaşmaları bu kategoriye girer.
Tarife tercihlerinin önemi
Bu tarife tercihi politikası, müttefik ülkeler arasındaki ticaret akışını teşvik etmek için kullanılır.
Aynı zamanda aktörler arasındaki ekonomik ve siyasi ilişkilerin güçlendirilmesine de katkıda bulunur.
Son olarak, tek taraflı olarak gelişmekte olan ülkelere yöneltildiğinde, bu ülkelerin kalkınmasını teşvik edecek bir politika oluşturmaktadır. Bu, dış ticaretin kanıtlanmış faydaları göz önüne alındığında.