Asgari ücret teklifi popüler, beğenilen ve birçok işçi tarafından geniş çapta takip ediliyor. Asgari ücret artışından kimler etkileniyor?
Asgari ücreti doğru bir şekilde belirlemek pratik olarak imkansızdır. Pratik olarak diyoruz, çünkü böyle bir miktarı bulmak için girişimde bulunmayı sevenlere şüphe ve yeni şeyler keşfetme cesareti veriyoruz. Ancak, herkes için adil ve verimli bir miktar belirlemek çok zordur.
Bununla onun var olmaması gerektiğini kastetmiyoruz. Ancak, en azından, ekonomik gerçeklikten uzak bir tahminde bulunarak, istihdam ve ekonomik faaliyet üzerinde yaratabileceği sonuçlar hakkında uyarıda bulunuyor.
Asgari ücret fikri nedir?
Asgari ücretin arkasındaki fikir, işverenin işçiyi sömürmesini ve ona gerçekten hak ettiğinin çok altında ücret almasını engellemektir. Gerçekten ürettiğiniz şeyle geçinmek için yeterli bir parça olarak hak ettiğinizi anlayın. Asgari ücret konusunda bu konuda çok etkili olan Marksist teoriyi referans alalım. Bu teorinin bölümlerinden biri şunu belirtir:
Sermaye kazanç oranı = s / (c + v)
Yani, sermaye kazanç oranı, girişimcinin yatırılan faktörlerin miktarına göre kazandığı paranın yüzdesidir. Burada 's' yaratılan kâr miktarı, 'c' değişmeyen sermaye ve 'v' değişen sermayedir. Değişmeyen sermayeye (c) bir örnek makine ve değişen sermayeye (v) bir örnek işçi olacaktır.
Karl Marx'ın bu makalede konuyla ilgisi olmayan göstergeleri dışında, eğer işveren çok yüksek bir artı değer oranına sahipse ve ücretler çok düşükse, işçinin düşük ücret aldığını söyleyebiliriz. Bu nedenle işveren, işçiden kendi çıkarı için yararlanır. Bu anlamda asgari ücret, tek başına bu sözde sömürüyü önlemeyi değil, bir işçinin yaşaması gereken asgari ücreti belirlemeyi amaçlamaktadır. Diğer bir deyişle, önceki teoriyi izleyerek, işçinin gerçekte 3.000 para birimi (PB) ürettiğini ve 1.000 ödendiğini varsayalım. İşçi 'sömürülecek' olabilir, ancak belki bu 1.000 PB ile. onurlu ve kaygısız bir şekilde yaşayabilir. O zaman, işçinin şirkete katkıda bulunduğundan nispeten daha az aldığını bilerek, bu 1.000 asgari ücret olabilir.
Bu prizmaya göre asgari ücret, bir işçinin temel ihtiyaçlarını (kira, yiyecek, giyim, eğitim ve hatta çocuk sahibi olmasını) karşılayabilmesini sağlayacak kadar para olmalıdır. Ve genellikle inanılanın aksine, sözde sömürüye saldırmaz.
İşverenin maaşı ve faydaları
Maaş bir maliyet daha. Bir girişimci iki tür maliyet ödemek zorundadır: sabit ve değişken. Sabit olanlar arasında kira, lisanslar veya maaşlar (eğer bunlar üretime koşullanmamışsa) olabilir. İşveren, değişken maliyetler arasında elektrik, su, üretime ayrılmış girdilere veya ücretlere (bunlar üretime koşullanmışsa) sahip olmalıdır.
Maaşın işveren için bir maliyet olduğunu göz önünde bulundurarak, maaşın işçi katkısının üzerinde olmasının bir anlam ifade etmediğini düşünmeliyiz. Bir çalışanın fiilen yaptığı katkı 800 PB'ye eşdeğer olduğundan. ve size 1.000 PB ödenir işveren işçiyi işten çıkarır. Aksi takdirde, uzun süreli kayıplar sizi işten atmaya zorlayacaktır.
Bu nedenle, bir işletmenin sürdürülebilirliği için maaşın performans üretimi ile ilgili olması ya da diğer bir deyişle verimliliğe göre artması gerektiği açıktır. Eğer durum böyle olmasaydı, kimin işe alınacağı önemli olmazdı.
Asgari ücreti belirlemenin zorluğu
Asgari ücreti optimal olabilecek seviyenin altına ayarlarsak, işverenin çalışandan faydalanması ve ona gerekenden daha az ödeme yapması riskiyle karşı karşıya kalırız. Aksine, çok yüksek ayarlarsak, istihdamı yok etme veya yaratmama riskiyle karşı karşıyayız.
Hiçbir işveren, getirileri yasanın ödemesini gerektirdiğinden daha azsa, belirli bir maaş için birini işe almaz. Ve bu panorama ile karşı karşıyayız. Liberaller, işverenin ödemesi gerekeni yapacağına güvenerek asgari ücretin olmaması gerektiğini iddia eder. Müdahaleci taraftakiler ise işverenin vicdansız, adil olanın altında ödeme yapmaktan çekinmeyen ve bu nedenle asgari ücretin belirlenmesi gerektiğini savunan kişilerdir.
Bu konuda çok farklı görüşler var. Bunlardan bazıları, geçimini sağlayamayan bir işverenin kapanması gerektiğini söylerken, diğerleri, işçinin sömürüldüğüne inandığı takdirde belirli bir işi kabul etmeme konusunda özgür olduğunu belirtir.
Asgari ücret lehine mi, aleyhine mi?
Daha önce de söylediğimiz gibi, liberaller ve müdahaleciler karşı karşıya. İkisi de doğru ve ikisi de yanlış. Çünkü tüm girişimciler sömürücü olmadığı gibi, tüm vicdansız girişimciler de değildir. Gerçek çok zor ve ekonomi çok karmaşık.
Her faaliyet sektörünün farklı çalışma biçimleri, farklı üretkenlik ölçme yöntemleri (bazen bunu yapmak imkansız), farklı nakit akışı yaratma döngüleri, finansal zorluklar karşısında farklı eylemleri vardır. Asgari ücretin tüm sektörlere getirilmesi, bazı sektörleri diğerlerinden daha fazla cezalandırıyor. Eh, bu artışın adil olacağı girişimciler olacak, ancak adil bir şekilde ödüllendirmek için ellerinden gelen her şeyi yapan başkaları da olacak.
İspanya için asgari ücret
İspanya geçtiğimiz günlerde asgari ücreti 858 avrodan 1.050 avroya yükseltti. Bu da yüzde 22'lik bir artış anlamına geliyor.
Asgari ücrete karşı olanların çoğu, mevcut ekonomik durumdan yararlanarak, istihdam yaratmadaki yavaşlamanın asgari ücretteki artıştan kaynaklandığını belirtti. Açıkçası, bir faktör daha olabileceğine inanıyoruz, ancak etkileyen tek faktör bu değil. Almanya asgari ücreti artırmadı ve 2018'in son çeyreğinde teknik resesyonun eşiğine geldi. İtalya resesyondaydı ve asgari ücreti de yükseltmedi. Bu nedenle adil olmalıyız.
Her halükarda, iş yok etme veya yaratmanın etkisini ölçmeye çalışmanın ötesinde, şu soruyu ele alabiliriz: Asgari ücretteki artıştan kim etkilenir?
Asgari ücret artışından kimler etkileniyor?
Asgari ücreti savunanların çoğu, işverenin bir sömürücü olduğu fikriyle bunu yapıyor. Bu nedenle, büyük işadamlarının sömürücü olduklarına ve Inditex, Telefónica veya Santander'in ücretleri yükseltmek için çıkarlarından biraz vazgeçmekten hiç etkilenmedikleri gerçeğine atıfta bulunuyorlar. Her şirket mevzuata uyduğu sürece dilediği kadar ücretlendirmede serbesttir. Şimdi, büyük girişimcilerin az para ödeyenler olduğunu düşünmek büyük bir hatadır. Hiçbir şey gerçeklikten daha uzak değildir.
Resmi verilere göre, özel sektör ücretlileri şu şekilde dağıtılmaktadır:
%59'u küçük ve orta ölçekli şirketlere (KOBİ'ler), %3'ü serbest meslek sahiplerine ve %38'i büyük şirketlere karşılık gelmektedir. Tutarın küçük olduğu ve serbest meslek sahipleri hakkında güncellenmiş resmi verilere sahip olmadığımız göz önüne alındığında, bunları aşağıdakilere dahil etmiyoruz.
Böylece, maaş yapısının son üç yılda çok fazla değişmediği varsayımı altında ve maaş dilimlerine göre dağılıma ilişkin resmi verilerin 2016 yılına ait olmasıyla sınırlı olarak, toplam çalışan sayısının 12.831.998 olduğunu görüyoruz. insanlar. Tüm bu işçilerden 1.002.8 Euro'dan az kazanan ücretlilerin sayısı 2.049.949 işçiydi. Bu, toplam ücretlilerin sayısının yaklaşık %16'sının şu anki asgari ücretten daha az kazandığı anlamına geliyor. Bu yüzde 16 nasıl dağıtılıyor?
Asgari ücretin altında kazanılan %16'nın %53'ü mikro şirketlere, %32'si KOBİ'lere ve sadece %13'ü büyük şirketlere tekabül ediyor. Ve daha geniş bir bakış açısıyla ve her bir şirket türünün toplam çalışanının yüzdesi olarak görmek için aşağıdakilere sahibiz:
Diğer bir deyişle, mikro işletmelerdeki tüm ücretlilerin %37'si 1.002.8 Euro'dan az, KOBİ'lerin %14'ü ve büyük işletmelerdeki tüm ücretli istihdamın yalnızca %6'sı bugün İspanya'da asgari ücret olarak belirlenenden daha az kazanmaktadır. .
Mikro işletmeler (1 ila 10 işçi arasında) daha düşük marjlara sahiptir, değişikliklere ve durgunluklara karşı daha savunmasızdırlar. Mantıklı olan, uzun saatler ve yılın çoğu günü çalışan mikro girişimcilerin sömürücü olduklarını değil, daha fazlasını veremeyeceklerini düşünmektir. Sonuç olarak, mikro işletmelerin büyümesine yardımcı olmak belki daha verimli olacaktır, çünkü veriler ışığında şirket ne kadar büyükse, çalışanlarına o kadar iyi ücretler alır. Masadaki kartlarla, asgari ücretteki artışın birilerini olumsuz etkilemesi gerekiyorsa, şüphesiz mikro işletmeler olacaktır.