Anlaşma, iki veya daha fazla devlet, kişi veya şirket tarafından yapılan bir belirlemedir. Bir anlaşmanın nihai kararı, farklı taraflar arasındaki müzakere sürecinin sonucudur.
Bir anlaşmaya daha fazla güç vermek için, yazılı olarak resmileştirilmeleri olağandır. Bu şekilde, mutabık kalınan koşulların her biri toplanacak ve detaylandırılacaktır.
Kişiler arasında, şirketler arasında ve kişiler ile şirketler arasında anlaşmalar olduğu gibi, ülkeler de anlaşma imzalama kapasitesine sahiptir. Bu nedenle, farklı Devletler arasındaki bir anlaşmaya uluslararası bir anlaşma denir.
Bir anlaşmanın unsurları
Bir anlaşmayı resmileştirmek için hangi unsurlar gereklidir?
- İsteklerin tesadüfü. Nihai sonuç, taraflar arasında müzakere edilmiş ve üzerinde anlaşmaya varılmış bir karar olmalıdır.
- Alınan karar zorunludur. Bu, bir anlaşmanın imzalanmasının yerine getirilmesi gereken yükümlülükler ve kullanılabilecek haklar doğurduğu anlamına gelir.
- Tarafların rızası.
- anlaşmanın konusu iyi tanımlanmalı ve mümkün olmalıdır.
- Formla ilgili olarak, sözleşmeler imzalamak mümkündür. sözlü veya yazılı form. Ancak, sözleşmenin türüne göre kanun, sözleşmenin yazılı olarak kaydedilmesini gerektirebilir.
Sözleşme türleri
Anlaşma türleri şunlardır:
- Uluslararası anlaşma: İki veya daha fazla Devlet arasında varılan bir anlaşmadır. Ekonomik, ticari, politik, teknolojik, bilimsel konuları ele alan anlaşmalar ve hatta savaş benzeri bir çatışmayı sona erdiren anlaşmalar olabilir. Ayrıca uluslarüstü kuruluşlar arasında veya Devletler ve uluslararası kuruluşlar arasında da gerçekleşebilir. Formlarına gelince, normal olan, yazılı olarak toplanmalarıdır. Bunlar, özellikle Viyana Konvansiyonu olmak üzere Uluslararası Hukuk içinde çerçevelenmiştir.
- Ticaret anlaşması: Ticaretin önündeki engelleri etkilerler. Serbest ticaret lehine tarifeleri ve kotaları düzenler, azaltır veya ortadan kaldırırlar. Daha işbirlikçi iş ilişkileri kurmak için çok faydalıdırlar. Sadece tarifelerle ilgilenmekle kalmaz, aynı zamanda fikri mülkiyet, gümrük hakları, mallar için idari prosedürler ve ticari anlaşmazlıkları çözmek için geçerli mevzuat gibi konuları da ele alırlar.
- Sosyal anlaşma: Sendika kuruluşları ile işadamları veya ticari kuruluşlar arasında varılan anlaşmalardır. Çalışma koşullarını düzenlerler ve işçiler ile işverenler arasındaki müzakere sürecinin sonucudur. Bunlara saygı gösterilmediği takdirde işçiler, bir baskı ve protesto aracı olarak greve başvurma olanağına sahiptir. Önemli bir yönü toplu pazarlık hakkıdır. Başka bir deyişle, işçiler, sendika temsilcileri aracılığıyla, çalışma koşullarını şirketle müzakere etme hakkına sahiptir. Bu müzakere hakkı, Uluslararası Çalışma Örgütü sözleşmeleri tarafından korunmaktadır.
- Şirketler arası işbirliği anlaşmaları: Bunlar farklı şirketler arasındaki ittifaklardır. Ancak şirketler arasındaki bu anlaşmalar serbest rekabeti engelliyorsa, bunlar yasa dışı kabul edilir. Bu durumda, iki şirket, riskleri ve kaynakları paylaşarak, anlaşmanın süresini ve her şirketin sorumluluklarını detaylandırarak işbirliği yapar. Bu tür bir iş birliği sonucunda yeni bir ortaklık ortaya çıkabilir.
- Gizlilik anlaşması: İki kuruluş, belirli bilgileri birbirleriyle paylaşmayı kabul eder, ancak bunları kamuoyuyla paylaşmaz. Ticari ilişkilerde çok yaygındırlar ve sınai mülkiyet ve teknik bilgi gibi konuları etkilerler.