Transmedya anlatısı, hikayenin birden fazla platform ve medya aracılığıyla görüntülendiği, tüketicilerin üretim ve genişleme sürecinde katılımcı olduğu bir tür tanıtım hikayesidir.
Bu içeriğin oluşturulması, kullanıcılar tarafında katılım, katılım ve takip oluşturmayı amaçlamaktadır. Her kanal için benzersiz içerik yayınlamak için medya formatları aracılığıyla farklı hikayeler geliştirilir. Önemli bir gereklilik, bu içeriğin anlatı senkronizasyonu yoluyla birbiriyle ilişkili olmasıdır.
Çalışması için kullanıcının farklı platformlardan geçmesi, daha anlamlı bir deneyim elde etmek için zamana ve katılıma yatırım yapması gerekir.
Transmedya anlatısının tarihi
70'lerde ve 80'lerde telematik sanatın yaratıcıları, kolektif hikaye anlatımı üzerine deneyler yaptılar. 1990'larda İnternet kullanımının patlamasıyla birlikte birçok içerik oluşturucu, yeni platformlar kullanarak izleyicileri eğlendirecek hikayeler anlatmanın yollarını keşfetmeye başladı.
Bu tür anlatıya ilişkin ilk incelemelerden biri Henry Jenkins tarafından Transmedya anlatısını medyanın yakınsamasının bir sonucu olarak ortaya çıkan yeni bir estetik olarak nitelendirdiği Convergence Culture adlı kitabında yapılmıştır.
Yazar bu anlatıyı dünyalar yaratma sanatı olarak görmektedir. Aynı kitapta, yakınsama, içeriğin çoklu medya platformları aracılığıyla ilişkisi ve farklı platformlarda izleyicinin izlemesi beklenen yolu yaratma niyeti olarak adlandırır.
Transmedya anlatısının her bir bölümünün içeriğinin nasıl tüketileceğine dair belirli bir takip yoktur, ancak doğru olan şu ki, ne kadar çok tüketilirse, transmedya anlatısı hakkında o kadar fazla anlayış olacaktır. Ayrıca, her ortam diğerlerinden benzersiz ve bağımsız bir deneyim yazdırır.
Transmedya anlatısının 7 ilkesi
Henry Jenkins, transmedya anlatısının ilkelerini şu şekilde tanımlar:
Genişletme vs. derinlik
Bunlar birbiriyle ilişkili iki kavramdır. Genişletme, bazıları daha derine inecek olan anlatı dünyasına yeni kullanıcılar getiriyor. Haberin yayılmasına yardımcı olursanız seyirci katılımı artacaktır.
Süreklilik vs çokluk
Her iki kavram da ilişkilidir, çünkü transmedya anlatısını oluşturan parçaların belirli bir üstün hikayeyi anlamak için bütünüyle tüketilmesi gerekmez, çünkü bir şekilde ilişkili olsalar da birbirlerinden bağımsızdırlar, dolayısıyla ortak unsurlara sahiptirler. .
Daldırma VS. ekstrakte edilebilirlik
Daldırma, kendinizi yeni bir dünyaya kaptırmanıza izin vermek anlamına gelirken, çıkarılabilirlik, çeşitli nesneleri, kıyafetleri, cümleleri veya kavramları gerçek hayata uygulamak için çıkarma yeteneğidir.
dünyaların inşası
Bu öğeyle ilgili ilginç olan şey, farklı platformlar, formatlar ve medya üzerinde genişletilmesine izin veren belirli özelliklere sahip bir dünyanın nasıl inşa edileceğini bilmektir.
serilik
Bu kavram, anlatıya girmek isterken bir sıra takip etmenin gerekli olup olmadığını sorgular. Kullanıcının isteğine göre içinden geçmesini amaçlayan içerik önermeyi önerir.
öznellik
Bu öğe, kullanıcıya, ana dikkati çekebilecek ya da olmayabilecek karakterlerin farklı bakış açılarını ve algılarını alma yeteneği verme olasılığını taşır.
gerçekleştirme
Gerçekleştirme, kullanıcının üründe üstlendiği rolle ve evren hakkında nasıl hissettiğiyle bağlantılıdır.