FIFO yöntemi, satılan stoğu en eski birimlerin fiyatından değerlendiren bir stok değerleme yöntemidir.
FIFO, bir envanterin değerini hesaplarken çok kullanışlı bir muhasebe yöntemidir. Bu envanter, doğası gereği, şirketin ürünlerinden, çalıştığı hammaddelerden veya olağan üretimi için gerekli bileşenlerden olabilir.
İsmini oluşturan baş harfler İngilizce « ifadesinden gelmektedir.ilk giren, ilk çıkan«. Yani, «lya da ilk giren, ilk çıkan«.
İsmini oluşturan baş harfler İngilizce « ifadesinden gelmektedir.ilk giren, ilk çıkan«. Yani, «lya da ilk giren, ilk çıkan«.
FIFO yöntemiSon kullanma tarihi geçmiş veya bozulabilir ürünlerden oluşan stokları değerlendirirken FIFO kriteri çok tekrarlanır; Başka bir deyişle, ilk çıkan parçaların süresi dolmaya veya eskimeye en yakın olan parçalar olması için gerekli sıra izlenecektir.
LIFO'ya göre temel fark, ilk etapta depoya giren birimlerin serbest bırakılmasıdır. Yani düzen değişir.
FIFO örneği
İlk durumda, daha önce stokta olan ve tercih edilen tüketim tarihi daha erken olabilecek ürünlerin satılmaya çalışıldığı gıda pazarlarını basit bir örnek olarak verebiliriz.
İkincisine gelince, çıplak gözle daha az gözlemlenebilen bir durumdan söz edeceğiz. Bunu her yıl moda gibi pazarlarda görebiliyoruz, sezon sonunda stokta bulunan ürünleri aylarca veya yıllarca satmakla ilgili ve muhtemelen yakın gelecekte "güncel" olmayacak.
Söylenenlerin ardından FIFO tarafından belirlenen kriterler, bir sonraki satılacak birimin en uzun süre depoda kalan olması gerektiğini, depoda durgunluğu önlemek için sürekli envanter yenilenmesine neden olduğunu ve tüm çıktıların çıktısını alıyor. ürün.
FIFO yöntemi ve fiyatları
Fiyatların yükseldiği (yani enflasyonun olduğu) bir ekonomi varsayarsak, stoklarımızda bulunan ürünlere değer vermek söz konusu olduğunda FIFO yöntemi faydalı olabilir.
Çok sayıda şirket, daha düşük fiyatlarla üretilen ürünleri satmak ve üretimi daha pahalı olanları depolamak amacıyla bu şekilde yapar. Bu şekilde çalışmak, şirketin imajını ilk bakışta iyileştirecektir.
Neden? Çünkü her birim, tabiri caizse, depoya eklendiği andaki fiyatıyla değerlenir. O zaman şirket yükselen fiyatların olduğu ve en değerli olanı koruduğu bir ekonomide yerini ucuza bırakıyor.
Sonuç olarak, üretim açısından değerli ürünleri piyasa fiyatından çok düşük satıyoruz, bu da şirket için daha sonra sattığımızdan daha fazla kar elde etmemize neden oluyor.