John Hicks bir İngiliz iktisatçıydı, 1972'de Ekonomide Nobel Ödülü sahibi, Mikroekonomiye (Walrasian genel denge modeli) ve Makroekonomiye (IS-LM modeli) katkılarıyla tanınan.
John Hicks (1904-1989) Birleşik Krallık'ta Leamington Spa'da doğdu. Oxford Üniversitesi'nde Matematik okumaya başladı ve daha sonra Ekonomi ve Felsefe çalışmalarına geçti. 1930'da üniversitede ders vermeye başladı. Londra Ekonomi Okulu (LSE). 1935'te Cambridge Üniversitesi'ne taşındı. 1938-1946 döneminde Manchester Üniversitesi'ndeydi ve sonunda emekli olana kadar kalacağı Oxford'a döndü.
Hayatı boyunca doktora derecesi aldı. onur nedeni çeşitli katkılarından dolayı ve 1972'de Kenneth J. Arrow ile birlikte Nobel Ekonomi Ödülü'nü aldı. Ödül, refah teorisi ve genel denge teorisinin analizine katkılarından dolayı alındı.
Mikroekonomiye Katkılar
İlk büyük kitabı, "Ücret Teorisi" (1932). Orada, emeğin marjinal verimliliği kavramına dayalı olarak rekabetçi piyasalarda ücretlerin belirlenmesini açıkladı. Servet dağılımı ve ekonomik ilerleme çerçevesinde sendikalar ve ücretlerin düzenlenmesi hakkında konuştu.
Hicks, kitapta genel denge hakkında sistematik ve tutarlı bir şekilde İngilizce yazan ilk yazardı. "Değer ve Sermaye" (1939). Bu şekilde León Walras'ın Fransızca ve Vilfrido Pareto'nun İtalyanca yazılmış fikirlerini yaymıştır. Arrow-Debreu tarafından mükemmelleştirilen bu neowalrasian genel denge teorisi, bugün sınıfta öğretilen ve öğrenilen teoridir.
Ayrıca "Değer ve Sermaye" (1939), Hicks, marjinal fayda kavramından tüketim teorisini geliştirdi ve Slustsky'nin gelir etkisi ve ikame etkisi ile ilgili sonuçlarını sundu. Son olarak, Hicks, karşılaştırmalı statik ve verimlilik kriterlerine (Pareto optimalliği) dayanan ekonomik analizin ana destekçilerinden biriydi.
Makroekonomiye Katkılar
Hicks'in Mikroekonomi alanındaki önemli başarılarına rağmen, öncelikle bir Hicks modeli geliştirmesiyle tanınır. genel denge "Genel Teori"yi uyarlayan John Maynard Keynes tarafından.
makalenizde "Bay. Keynes ve Klasikler" (1937), Hicks mal-hizmet piyasasını ve para piyasasını analiz etti. Buna dayanarak, basitliği ve klasik durumu temsil eden farklı ekonomik politikaları (mali ve parasal) değerlendirme yeteneği nedeniyle ilk Makroekonomi derslerinde öğretilen bir model olan IS-LM modelini yaratacaktır. ekonomi. kapalı. Mundell-Fleming modeli, IS-LM modelini açık bir ekonomiye uygulayarak genişletecektir.
Model, belirli varsayımlar altında, para politikasının çıktı üzerinde hiçbir etkisinin olmadığı kriz zamanlarında genişletici maliye politikasını savunan Keynesyen tezin sonuçlandırılmasını mümkün kıldı. Ancak, en sadık Keynesçiler için bu model, öğretmenlerinin düşüncesini çarpıttı.
Döngülerin ve ekonomik büyümenin analizine katkılar
kitabında "Ticaret Döngüsü Teorisine Katkı" (1950), Hicks, iş çevrimlerinin hızlandırıcı ve Keynesyen çarpan açısından ne ölçüde açıklanabileceğini gösterir. Hicks, iş döngüsüne genişleyen bir ekonominin, yani yukarı yönlü bir trendle dalgalanmaların bir sorunu olarak yaklaşıyor.
Son olarak, kitaplarında "Sermaye ve Büyüme" (1965) ve "Sermaye ve Zaman" (1973), Hicks, en önemli şeyin sermaye birikimi olduğu iki sektörlü bir ekonomik büyüme modelinin kendi versiyonunu ortaya koyuyor. Ancak, benimsenen dinamiğin türüne bağlı olarak dengeye ulaşılır veya ulaşılmaz.
Hicks'in 20. yüzyıldaki etkisi
Bu yazıda ünlü iktisatçı Sir John Hicks'in temel katkılarından bazılarını gözden geçirdik. Bu sentez, onun bol ekonomik çalışmasını küçümsemeyi değil, okuyucuları bu İngiliz yazar hakkında daha fazla bilgi edinmeye davet etmeyi amaçlıyor.
Mikroekonomi, Makroekonomi, Ekonomi tarihi, ekonomik büyüme ve ekonomi politikası gibi farklı konulardaki kitapları ve makaleleri, Hicks'in ekonominin farklı dallarında büyük bir uzman olduğunu göstermektedir. Büyük açıklama kapasitesi ve analizinin sahip olduğu muazzam etki nedeniyle, bazıları Hicks'in 20. yüzyılın en önemli ekonomisti olduğunu doğruladı.