Bir şirket oluşturmak, gezegenin birçok sakininin yüzleşmesi gereken bir süreçtir. Ancak bahsettiğimiz ülkeye göre bu süreç az ya da çok uzun ve pahalı olabilir. Bunu öğrenmek için Economy-Wiki.com'da hangi ülkelerde iş kurmanın daha kolay olduğunu incelediğimiz bir sıralama geliştirdik.
Ekonomi dünyasındaki en kötü şöhretli tartışmalar arasında, piyasa ekonomisinden yana olan iktisatçıların ve Adam Smith'in “görünmez eline” daha az güven duyan diğer iktisatçıların karşı karşıya olduğu tartışmayı vurgulamakta fayda var. planlı bir ekonomi modeli önermek. Bugüne kadar geçerli bir sonuç bulamayan gezegen genelinde çok yaygın bir tartışma.
Ve aynı şekilde, tarih boyunca piyasa ekonomisinin, serbest piyasanın ve arz ile talep arasındaki etkileşime izin vererek fiyatların serbest oluşumuna izin vermenin faydalarının gösterildiği gibi, Diğer şeylerin yanı sıra, Keynes'in teorileri şunlardır: Müdahaleciliğin veya biz iktisatçıların planlı veya karma bir ekonomi olarak bildiğimiz şeyin, savunucuları tarafından önerilen düzenlemenin asgari düzeyde olduğu bu serbest piyasanın neden olduğu dengesizlikleri düzeltmede nasıl çok faydalı olabileceğini gösteren diğer iktisatçılar da bilinmektedir.
Dolayısıyla, bu deregülasyon ve devletin müdahale eksikliğinden kaynaklanan “piyasa başarısızlıkları” olarak bildiğimiz şeyleri düzeltmek için devlet müdahalesinin gerekli olduğu söyleniyor. Bununla birlikte, zaman geçtikçe birçok ekonomist, "Devlet başarısızlığı" olarak adlandırdıkları ve Devletin, serbest piyasa gibi, ekonomik senaryoya zarar verebilecek işlevsizlikleri nasıl ürettiğini tanımlayan başka bir terimi araştırdı. Eh, amaç aynı, daha büyük bir esenlik olsa da, bu amaca ulaşmak için değer verdikleri araçlar çok farklı.
Bu nedenle tüm ülkelerde çok farklı düzenlemeler buluyoruz. Aynı şekilde, hükümet değişikliğinden sonra politikalarda meydana gelen değişiklikleri de vurgulamak önemlidir. Bütün bunlar, bazı hükümetlerin kendilerini daha çok liberalleşmeden yana konumlandırdığı, diğerlerinin ise ekonomiye müdahale etme kabiliyetleri açısından ağırlıklarını artırmaya çalıştığı şu anki gibi tartışmalar tarafından motive ediliyor. Belirli bir şekilde, diğer şeylerin yanı sıra, bazı ülkelerde şirket kurmanın 13 gün, diğerlerinde ise 1 gün sürmesini sağlayan pozisyonlar. Veya bir ülkede bir şirket kurmanın maliyeti 3.000 avro, diğerinde 1 avro.
Bu tür bir düzenleme, bir şekilde, Hükümetin bu konuda benimsediği tutum tarafından motive edilmektedir. Bir ülkenin ekonomik büyümesi için çok belirleyici olan, bir önceki paragrafın sonunda bahsettiğimiz iş yapma kapasitesini vurguladığımız bir dizi düzenleme.
Bakalım!
İşletmeler: her ekonominin motoru
"Şirket, ekonomik faaliyetin temel direklerinden birini oluşturan bir ekonomik ajandır."
Economy-Wiki.com'da tanımladığımız gibi, bir ekonomik temsilci, bir ekonomik faaliyet sürecinin bir kısmına veya bir kısmına katılan herhangi bir gerçek veya tüzel kişidir. Başka bir deyişle, bir ekonomi, bir ekonomik faaliyet yürüten ekonomik ajanlardan oluşur.
Bu ekonomik aktörler arasında, şirketin bu birimler içindeki rolünün altını çizmek gerekir. Bu anlamda şirket, ekonomik faaliyetin temel direklerinden birini oluşturan bir ekonomik aktördür. Ve her zaman istisnalar olmasına rağmen, genel bir kural olarak, şirket genellikle bir ekonominin düzgün işleyişi için ve gezegenimizde yaşayan farklı toplumların gelişimi için belirleyici olan bir dizi işlevi yerine getirir.
Bu önemli işlevler arasında, üretim sürecinin koordinasyonu, yönlendirilmesi ve kontrolü açısından şirketin rolünün altını çizmekte fayda var. Başka bir deyişle, girişimci, üretken faktörlerin tahsisi yoluyla, daha sonra bu toplumların ihtiyaçlarını karşılayacak mal ve hizmetleri üreten kişidir. Gördüğümüz gibi, bir ekonominin arzı büyük ölçüde ona bağlı olduğundan, temel bir işlev.
Aynı şekilde şirketler tarafından üretilen bu mallar da aynı şekilde bu malları değiştirerek değer üretirken bu malları alternatif kullanımlar sunan başkaları tarafından değiştirilir. Başka bir deyişle, şirketler malların faydasını yaratır veya arttırır. Bildiğimiz gibi bu şirketler, insan ihtiyaçlarını karşılama kapasitelerini artırarak, hammaddeleri ürüne dönüştürüyor. Özetle, şirketler her zaman pazarın ihtiyaçlarına uyum sağlamanın, talep ettiği sürece değer katmanın peşindedir.
Diğer işlevlerin yanı sıra, onsuz çok az şey gelişebileceğinden, ekonomi için çok belirleyici olan başka bir işlevi vurgulamaya değer. Dolayısıyla bahsettiğimiz bu işlev, bir bölgenin sakinlerine maaş sağlarken istihdam yaratmaktır. Bildiğimiz gibi, bir şirketin temel işlevlerinden biri, istihdam yaratan ve dolayısıyla zenginlik yaratanların bu olmasıdır. Bu anlamda ailelerin gelir ve servetlerinin temel bir parçası olarak oluşturulan bir iş; bu şirketin de büyük ölçüde bir ekonominin talebine bağlı olduğunu söyleyebilmek.
Ve bu, son olarak, sonuçları bilmeden üretim faktörlerine peşin ödeme yapmak zorunda kaldıkları için risk alan kişiler olduklarını da hesaba katarsak. Bu nedenle, mevcut üretim faktörleri arasında bu girişimcilik kapasitesi de dikkate alınır, çünkü riski üstlenen ve şirketin işleyişi için her şeyi koordine eden girişimcinin rolü olmasaydı, şirket ortaya koyduğumuz kadar belirleyici olmazdı. İşte.
Şirket yaratmak: bir zorunluluk
"3 günde şirketlerin kurulmasına izin veren ekonomilerimiz varken, 15 günlük bir süre belirleyen başka ekonomilerimiz de var."
Şirketlerin bir ekonomi için önemi göz önüne alındığında, bir Devletin rolü, diğerlerinin yanı sıra, bu şirketlerin uyum içinde ve daha düşük refahla sonuçlanan dengesizlikler ve işlevsizlikler yaratmadan çalışabilmeleri için elverişli bir çerçeve oluşturmaktır. Ve bu, iş yaratmayı teşvik ederken. Başta söylediğimiz gibi ve Hükümet tarafından benimsenen bu tutum nedeniyle, atıfta bulunduğumuz ülkeye bağlı olarak büyük ölçüde değişen bir çerçeve.
Bu doğrultuda ve yıllardır, biz ekonomistler, bürokrasiyi azaltırken kurumların dijitalleşmesini entegre ederek daha elverişli bir çerçeveyi teşvik etme ihtiyacı konusunda uyarıda bulunuyoruz, bu İşler için daha kolaylaştırıcı bir yönetim modeline doğru ilerliyoruz. Ancak 3 günde şirket kurulmasına izin veren ekonomilerimiz varken, Avrupa Birliği gibi aynı ekonomik blok içinde bile 15 günlük bir süre belirleyen ekonomilerimiz var. Aynı şekilde kuruluş maliyetlerinde de gözlemlenen bir farklılık.
Avrupa Birliği örneğini inceleyerek, Danimarka veya Fransa gibi ülkelerin şirket kurma gereksinimleri arasında sırasıyla 3 ile 3,5 gün arasında değişen bir anayasal süreyi nasıl sunduklarını gözlemleyebildik. Bu arada İspanya gibi diğer ekonomilerde bu anayasa süreci 13 gün sürüyor. Öte yandan, maliyet açısından, Birleşik Krallık gibi ülkeler şirket kurmak için herhangi bir ücret talep etmezken, bir önceki ülke olan Fransa 1 euro talep ediyor. Ancak İspanya örneğine dönersek, yarımada ekonomisi, anayasası için 3.000 avro katkıda bulunma zorunluluğunu ortaya koyuyor.
Hükümetlerin bu ülkedeki faal şirketlerin sayısını artırma ve mevcut şirketleri büyütme misyonunu göz önünde bulundurarak, İspanya gibi ekonomiler ve diğerleri gibi Fransız veya Fransız gibi modellere sahip ekonomiler için birkaç neden kaldı. Danimarkalılar, bu tür zorlu gereksinimleri belirlemeye devam edin. Bununla birlikte, aşağıdaki grafikte gösterildiği gibi, zaman içinde küresel olarak azaltılan bazı gereksinimler.
Kısacası, talepler önceki yıllara göre daha düşük olsa da tüm ekonomilerde kademeli olarak azaltılmaya devam edilmelidir. Bu bölümde sonuca varabileceğimiz gibi, daha fazla gelişme ve daha fazla ekonomik büyüme sunan şirketlerin ve onların üretken yapılarının yaratılmasına en çok bağlı olanlar ülkelerdir.
Hangi ülkede iş kurmak daha kolay ?: İş Yapma Kolaylığı raporu
"Belirli bir bölgede iş yapmanın kolaylığıyla ilgili bilgiler söz konusu olduğunda en güvenilir rapordan bahsediyoruz."
Bir önceki noktada sunduğumuz ve farklı ülkelerin mevzuatlarındaki bu farklılıkları bize gösteren bu verileri çıkarmak için, belirli bir bölgede iş yapma kolaylığı ile ilgili bilgilerle ilgili en güvenilir raporlardan birini kullandık. : "İş Yapmak" raporu.
Dünya Bankası tarafından hazırlanan bu rapor, bir şirketin yaşam döngüsünün 12 alanını etkileyen düzenlemeleri analiz ediyor. Bunların arasında şirket açma, inşaat izinlerinin yönetimi, elektrik elde etme, mülk kaydı, kredi alma, azınlık yatırımcılarını koruma, vergi ödeme, sınır ötesi ticaret, sözleşmelere uyum ve iflasın çözümü yer almaktadır.
Rapor aynı şekilde işgücü piyasasının düzenlenmesini ve hükümetle yapılan sözleşmeleri de ölçüyor.
Bu çalışmada toplanan en son verilerle ilgili olarak, OECD'nin 37 ekonomisine ve ayrıca kuruluşla büyük ilgisi olan ve anlaşmalı olduğu diğer ülkelere atıfta bulunanları seçtik; tıpkı çin'de olduğu gibi.
Dolayısıyla bu ekonomilerin iş kurmak için kurdukları günler şu şekildedir:
| ülke | Bir işe başlamak için gereken süre (gün) |
|---|---|
| Yeni Zelanda | 1 |
| Avustralya | 2 |
| Kanada | 2 |
| Acı biber | 4 |
| Danimarka | 4 |
| Amerika Birleşik Devletleri | 4 |
| Estonya | 4 |
| Fransa | 4 |
| Yunanistan | 4 |
| Hollanda | 4 |
| Norveç | 4 |
| Belçika | 5 |
| Birleşik Krallık | 5 |
| Letonya | 6 |
| Litvanya | 6 |
| Macaristan | 7 |
| Portekiz | 7 |
| Türkiye | 7 |
| Almanya | 8 |
| Kore Cumhuriyeti | 8 |
| Slovenya | 8 |
| Meksika | 8 |
| İsveç | 8 |
| Fas | 9 |
| Tunus | 9 |
| Çin | 9 |
| İsviçre | 10 |
| Kolombiya | 10 |
| İrlanda | 11 |
| İsrail | 11 |
| İtalya | 11 |
| Japonya | 11 |
| İzlanda | 12 |
| Arjantin | 12 |
| ispanya | 13 |
| Finlandiya | 13 |
| Mısır | 13 |
| Ürdün | 13 |
| Endonezya | 13 |
| Lüksemburg | 17 |
| Brezilya | 17 |
| Hindistan | 18 |
| Romanya | 20 |
| Avusturya | 21 |
| Slovak cumhuriyeti | 22 |
| Çek Cumhuriyeti | 25 |
| Peru | 26 |
| Polonya | 37 |
| Güney Afrika | 40 |
Gördüğümüz gibi bu ayrılıklar öyle ki Yeni Zelanda gibi bizim şirketimizi kurmamız ve normal şekilde faaliyet gösterebilmemiz 1 gün sürecek ekonomilerimiz var. Öte yandan Polonya ya da Güney Afrika gibi sürecin 37 ve 40 gün sürebileceği ekonomilerimiz var.
Aynı şekilde, İş Yapma Kolaylığı raporu da bize bu ekonomilerin her birinde bir şirket kaydetmenin maliyeti hakkında bilgi sağlar. Farklılıkların da gözlemlendiği bir maliyet, en iyi örnek önceki bölümde verilendir. Bir şirket kaydının bize 1 euroya mal olduğu Birleşik Krallık gibi ekonomilerimiz varken, İspanya gibi diğerlerinde bu kaydın nasıl 3.000 euro katkı gerektirdiğinin gözlemlendiği bir örnek.
Bu nedenle, aşağıdaki tablo, normalleştirilmiş ve söz konusu bölgenin kişi başına gayri safi milli gelirinin (GNI) yüzdesi olarak sunulan bu maliyeti göstermektedir:
| ülke | Bir iş kurma prosedürlerinin maliyeti (kişi başına GSMG'nin yüzdesi) |
|---|---|
| Birleşik Krallık | 0% |
| Slovenya | 0% |
| İrlanda | 0,10% |
| Yeni Zelanda | 0,20% |
| Danimarka | 0,20% |
| Güney Afrika | 0,20% |
| Kanada | 0,30% |
| Romanya | 0,30% |
| Litvanya | 0,50% |
| İsveç | 0,50% |
| Avustralya | 0,70% |
| Fransa | 0,70% |
| Finlandiya | 0,70% |
| Norveç | 0,80% |
| Amerika Birleşik Devletleri | 1% |
| Estonya | 1% |
| Slovak cumhuriyeti | 1% |
| Çin | 1,10% |
| Çek Cumhuriyeti | 1,10% |
| Yunanistan | 1,50% |
| Letonya | 1,50% |
| Lüksemburg | 1,60% |
| Portekiz | 1,90% |
| İzlanda | 1,90% |
| İsviçre | 2,30% |
| Acı biber | 2,70% |
| İsrail | 2,70% |
| Tunus | 2,90% |
| Fas | 3,60% |
| ispanya | 3,90% |
| Hollanda | 4% |
| Brezilya | 4,20% |
| Macaristan | 4,50% |
| Avusturya | 4,70% |
| Arjantin | 5% |
| Belçika | 5,30% |
| Endonezya | 5,70% |
| Türkiye | 6% |
| Almanya | 6,50% |
| Hindistan | 7,20% |
| Japonya | 7,50% |
| Peru | 9,40% |
| Polonya | 11,60% |
| İtalya | 13,80% |
| Kolombiya | 14,10% |
| Kore Cumhuriyeti | 14,60% |
| Meksika | 15,20% |
| Mısır | 20,30% |
| Ürdün | 23,30% |
Gösterdiğimiz bu tablo, bir şirketi her bölgede kişi başına gayri safi milli gelirin (GNI) yüzdesi olarak kaydettirmek için gerekli olan maliyet veya sermaye gereksinimini toplar. Gördüğümüz gibi ve önceki tabloda olduğu gibi, her iki tabloda da konumlarının yansıttığı gibi, daha fazla iş yaratılmasını engelleyen birçok engel göstermeye devam eden birçok ekonomimiz var. Bunun bir örneği Güney Afrika veya Mısır olabilir. Doing Business tarafından yapılan analizi gözlemleyen ve ilk iki bölümde bahsedilen her şeyi dikkate alan ülkeler, daha fazla kısıtlama uygulamaya ve dolayısıyla daha az şirket üretmeye yol açan bir konum sergiliyor.
Kısacası, iş kurma ile ilgili politikaların uygulanması açısından daha verimli ve etkin devlet modellerinin varlığına rağmen, birçok ülkenin bu konuda geride kalmaya devam ettiği görülmektedir. Bu son bölümde işaret ettiğimiz bu farklılıklar, gezegenin deneyimlediği çok taraflılığa ve küreselleşmeye rağmen hala yapılacak çok şey olduğunun bir örneğidir. Yazar Robert Townsend'in bir gün dediği gibi: "Büyük çokuluslu şirketler başarılı olmuş küçük şirketlerdir."
Durum böyle olunca, yaratılışına bahse girelim!