Monokültür, geniş bir arazi üzerinde tek bir türün tek tip olarak ekildiği ve hasat edildiği bir tarımsal üretim sistemidir.
Başka bir deyişle, monokültür, bir çiftlikte yalnızca tek bir malın üretilmesinden oluşur. Böylece tüm arazi, diğerlerinin yanı sıra sulama, gübre, ışık, toplama süresi açısından aynı muameleyi görecektir.
Monokültürün ana fikri, tarımsal faaliyetlerde daha fazla verim elde etmektir. Bu, daha büyük miktarlarda üretmek için.
O halde monokültürün ölçek ekonomilerine ulaşmayı sağladığı söylenebilir. Yani, birim başına maliyeti azaltmak için daha fazla miktarda üretiliyor ve maksimum kâr noktası aranıyor.
Ancak, bu sistem hakkında tartışmalı olan şey, ekolojik etkisidir. Daha sonra açıklayacağımız gibi, monokültürün gerçekleştirilmesi için geniş orman alanları genellikle tarım için kullanılmak üzere bozulmaktadır.
Monokültürün avantajları ve dezavantajları
Sahip olduğumuz monokültürün avantajları arasında
- Daha düşük işçilik maliyeti: İşlemleri otomatikleştiren makinelerle değiştirildiği için daha az işçiye ihtiyaç duyulmaktadır.
- Düşük maliyetli üretim: Daha önce de belirttiğimiz gibi bu sistemde ölçek ekonomileri sağlanarak birim üretim maliyetinin düşürülmesi sağlanmaktadır. Bu da hasadın piyasada daha düşük fiyattan sunulmasını mümkün kılarak rekabet gücü kazanıyor.
- Büyük hacimler: Örneğin, nüfusu beslemek için temel gıdalardan büyük miktarda üretim elde edilebilir.
Bununla birlikte, bir takım dezavantajlar da vardır:
- Ormansızlaşma: Geniş alanlara ihtiyaç duyan monokültür uygulaması, örneğin Amazon'da çok sayıda hektarın ormansızlaştırılması anlamına geliyordu.
- Patojenler için daha büyük risk: Ürün çeşitliliği olan bir arazi olmadığı için hastalıkların yayılması ve zararlıların ortaya çıkması çok daha kolaydır.
- Artan toprak aşınması: Arazi daha fazla aşınma ve yıpranmaya maruz kalır. Bunun nedeni, hasat sırasında bitkinin genellikle köklerinden sökülmesidir. Bu nedenle toprağın besin maddelerini geri kazanması, üretkenliğini kaybetmesi daha zordur. Bu sorunla karşı karşıya kalındığında, gübre ve gübre kullanımı gereklidir.
- çeşitlendirme yok: Üretici tüm yumurtaları bir sepete koyuyor. Bu nedenle, mahsulünüzün fiyatı düşerse veya bir haşereden etkilenirse, ağır kayıplar yaşayabilirsiniz. Öte yandan, birden fazla ürün ekersen bu risk daha düşük olur.
monokültür örnekleri
Monokültürün en yaygın örneklerinden bazıları soya fasulyesi (Güney Amerika), şeker kamışı (Küba), mısır (Amerika) ve domatestir (Şili ve İspanya).
Aynı şekilde, muz (Ekvador) ve ananas (Kosta Rika) gibi meyvelerin monokültürü de vardır. Bu üretici ülkeye göre değişir.