Hamburg Kuralları, amacı deniz yoluyla uluslararası eşya taşımacılığını düzenlemek olan uluslararası standartların bir listesidir. İsimlerini, 1978'de Hamburg'da Birleşmiş Milletler'in (BM) bir konferansında onaylanmalarına borçludurlar.
Hamburg Kuralları, uluslararası eşya taşımacılığının denetimi ve düzenlenmesi için bir dizi kural ve yönergedir. Bu kurallar, yalnızca deniz yoluyla olduğu sürece bu malların taşınmasını düzenler. 1978'de BM tarafından düzenlenen konferansın Hamburg şehrinde gerçekleşmesinden bu yana Hamburg Kuralları olarak adlandırılıyorlar. Bu anlaşma, önceki anlaşma olan Lahey Kurallarını tamamlayarak 34 ülke tarafından onaylanmıştır.
O zamandan beri, deniz taşımacılığı hem Hamburg hem de Lahey anlaşmalarıyla düzenlenmiştir. Bununla birlikte, 20'den fazla ülke tarafından onaylanmamış olmalarına rağmen, Rotterdam gibi başka tür anlaşmalar da vardır, bu da onların aynı ilgiden yararlanmalarını engeller.
Hamburg Kurallarının Kökeni
Hamburg Kuralları 1978'de, 31 Mart'ta kabul edildi. Bunlar Hamburg şehrinde onaylanmıştır, dolayısıyla adı. Bu kuralların onaylanması için toplantı yapılması Birleşmiş Milletler (BM) tarafından gerçekleştirilmiştir.
Birleşmiş Milletler Uluslararası Ticaret Hukuku Komisyonu (UNCITRAL, İngilizce kısaltması), ülkelerin bir toplantıya katılımını sağladı ve amacı, ilk etapta, taşımacılığın düzenlenmesinden sorumlu olan Lahey Kurallarının yerini almaktı deniz. Bunun yanı sıra, denizyolu taşımacılığına ilişkin yönetmeliği uyumlaştırmaya çalışan yeni bir düzenleme de getiriyoruz.
Hamburg Kurallarının amaçları nelerdir?
Hamburg Kuralları, Lahey Kuralları ile mevcut anlaşmazlıktan sonra ortaya çıkar, bunlar makalede atıfta bulunulanların öncülleridir. Bu nedenle, Birleşmiş Milletler Uluslararası Ticaret Hukuku Komisyonu (UNCITRAL) bu yeni kılavuzların oluşturulmasını önerdi. Diğer amaçların yanı sıra, denizcilik şirketlerinin lehte muamelesini azaltmak olan bazı yönergeler.
Bu nedenle, aşağıdaki hedeflere ulaşmak için Hamburg Kuralları oluşturulmuştur:
- İlk olarak, nakliye şirketlerinin sorumluluğunu artırın. Yani taşımacıların mal ile ilgili sorumluluklarını artırın.
- İkincisi, önceki sözleşmeleri değiştirin. Başka bir deyişle, Lahey Sözleşmesi'ni değiştirin. Her iki standart da denizcilik düzenlemesinde tamamlandığı için başarılı olmayan bir hedef.
- Üçüncüsü, deniz yoluyla uluslararası gönderiler yapmak için gerekli belgeler hakkında daha fazla bilgi sağlamaya çalışırlar.
- Son olarak, dördüncü sırada, dünyadaki ulaşım düzenlemelerini de uyumlu hale getirmeye çalıştılar. Yani, hem deniz hem de kara yoluyla ulaşım kuralları. Bir önceki gibi bir başka hedef de başarısız oldu.
Hamburg Kurallarından kimler etkilenir?
Uygulaması için karşılanması gereken bir dizi kriter vardır. Bu nedenle aşağıda söz konusu yönetmeliğin uygulama kapsamına değiniyoruz.
Kuralların uygulanabilmesi için aşağıdaki gereksinimlerin karşılanması gerekir:
- İki farklı Devletin dahil olduğu deniz yoluyla eşya taşımasına ilişkin tüm sözleşmelere uygulanır. Yükleme, boşaltma limanı ve “Konşimento”nun (İngilizce kısaltması BL) düzenlenmesi bir Akit Devlette gerçekleştiği sürece.
- Yapılan bir sözleşmede birbirini takip eden gönderilerde eşyanın taşınması öngörülmüşse, her bir gönderi için sözleşmede belirlenen hükümler uygulanacaktır.
- Charter sözleşmeleri ile ilgili olarak, bu sözleşmelere ilişkin kurallar geçerli değildir. Ancak, tüzük sözleşmesi ile birlikte düzenlenen konşimentoya uygulanabilirler. Bunu yapmak için, taşıyıcı ile gemi kiralayıcısı olmayan bilgi sahibi arasındaki ilişkiyi düzenlemelidir.
- Deniz ve ticari fauller arasındaki farkı ortadan kaldırın. Bu, taşımacının, malın olası bir hasar veya kaybından kaynaklanan zararlardan sorumlu olması gerektiği anlamına gelir. Ayrıca, mal zaten taşıyıcının mülkiyetindeyse gecikmeler için de geçerlidir.
Daha önce bahsedilenlerin dışında, tüm bu önlemler anlaşmanın genel hatlarında yer almaktadır. Bu nedenle bu yazıda herhangi bir istisnai durum düşünülmemiştir.