Vergi stopajı, bir ülkenin idari makamı tarafından, önceden vergi toplamanın bir yolu olarak gelirinizin veya gelirinizin belirli bir miktarını alıkoymanıza izin veren bir vergilendirme şeklidir.
Bu şekilde kamu idaresinin yaptığı şey, ödeyici aracılığıyla, Devlete yapacağı ödemeleri avans olarak ödemek için mükellefin parasının belirli bir kısmını çekmektir. Normalde bu miktar gelir veya şirket beyanında mahsup edilir. Ayrıca, genellikle üç ayda bir yapılır ve bazı şirketlerde büyüklük veya faaliyete bağlı olarak aylık olabilir.
Neden stopaj yapılır? Muafiyetler
Dünyadaki çoğu ülke bu tür vergi eylemlerini gerçekleştirmektedir. Sebepler esas olarak aşağıdaki ikisidir:
- Bir yandan verginin bir kısmını peşin alarak vergi kaçakçılığını önleyin. Bu, Devletin daha erken tahsilat yapmasına izin verir ve daha sonra tazmin etmesi gereken vatandaştır. Profesyonellerin kontrol edilmesi zor bir grup oldukları için genellikle faturalarında stopaj yapılmasının gerekmesinin nedeni budur.
- Öte yandan, Devlet belirli miktarda parayı peşin alır. Bu, likiditenizi önemli ölçüde artırmanıza olanak tanır. Bu sayede krediye başvurmadan belirli dönemsel ödemelerinizi karşılayabilirsiniz.
Muafiyetlerle ilgili olarak, son müşterisi bir kişi veya üç ayda bir ödeme yapan şirketler olan profesyonellerin elde tutulması gerekmediğini bilmek uygundur. İkinci durumda, amaç aynıdır, ancak her üç ayda bir beyan edilen gelir ve bir dizi kesinti üzerinden yapılır.
Stopaj türleri
Stopaj, bir kişi veya şirket tarafından alınan tüm gelir veya gelirler üzerinden yapılabilir. Aslında, düzenlemeler genellikle türleri, yüzdeleri ve bunların nelerden etkileneceğini belirler.
- Bordro stopajları. Genellikle her ülkenin mülkü tarafından ödenecek en büyük miktardır. Genellikle işçinin maaşından bir miktar stopaj yapılmasından ibarettir. Bu sayede sözde net maaş veya ödeme alır. İşveren bu parayı onun adına girer ve işçi bunu gelir tablosunda tazmin eder.
- Kira stopajları. Kiralık ev sahiplerinin, müşterileri ekonomik bir faaliyet yürütürse faturalarına stopaj koymaları gerekmektedir. İşlem öncekine benzer.
- Profesyonel stopaj. Profesyoneller. Bu durumda, kestikleri faturalarda stopaj yapmaları gerekir. Bunları yayınladıklarında, bunu net denilen bir miktar için yapıyorlar. Fatura toplamı ile bu tutar arasındaki fark stopajdır. Ödeyen, üç ayda bir mülke ödemekle yükümlüdür. Açık bir örnek, profesyonel oldukları için gazete, dergi veya web sayfalarının editörleridir.
- Stopaj, temettü gibi diğer gelir türlerine de uygulanır. Bunlar, menfaatin pay sahibine orantılı olarak ödenmesidir ve bir stopaj gerektirir. Bu durumda, menkul kıymetler veya kişisel mülkiyet ile ilgilidir.
- Fon, mevduat, sabit getirili menkul kıymetler ve benzerlerinden alınan faizler üzerinde de stopaj yapılır.
- Öte yandan bir diğer önemli stopaj da katma değer vergisidir. bu, tüm ülkelerde çok benzerdir, yalnızca vergi oranını veya etkilediği mal veya hizmetin türünü değiştirir. İşleyişi görülen stopajlara benzer, işveren satış fiyatına eklenen tutarı müşteriden tahsil eder. Bir kez beyan ettiğinde, masrafları için onu alıkoyanları mahsup edebilecek ve ikisi için farkı ödeyebilecektir.
Çeşitli ülkelerdeki stopajlar
Elbette her ülkeye göre stopajlar ve özellikleri farklılık gösterebilir.
- Meksika'da, sözde geçici ödemeler ve stopajlar, bireyleri veya tüzel kişileri gelir vergisi (ISR) veya şirketler yoluyla etkiler. Böylece, alıkonulan ISR, ödeyenin çiftliğe ödemesi gereken kısımdır. Benzer bir şey kira geliri, ücretler, temettüler, faiz vb. Ayrıca KDV stopajı da var.
- Venezuela'da bordro vergisi stopajlarıyla ilgili belirli özellikler vardır. Bir yandan konut için zorunlu bir tasarruf var. Temel maaşın %1 ve %2'sinden oluşur. Birincisi işçi, ikincisi işveren tarafından ödenir. İşsizlik parası için de bir miktar stopaj yapılır. Ayrıca, işveren tarafından ödenmesi gereken maaş yüzdesi olarak üç ayda bir ödeme vardır.