Klasik ikilik - Nedir, tanımı ve konsepti

İçindekiler:

Klasik ikilik - Nedir, tanımı ve konsepti
Klasik ikilik - Nedir, tanımı ve konsepti
Anonim

Klasik dikotomi, reel değişkenlerin yanı sıra nominal değişkenlerin ayrı ayrı analiz edilebileceği fikrine atıfta bulunan makroekonomide yaygın olarak kullanılan bir kavramdır.

Klasik ikilik, Keynes öncesi iktisatçıların yanı sıra klasik ekolün iktisatçılarına da atfedilen bir kavramdır. Bu ikilik, gerçek değişkenlerin sahip oldukları davranışı, bu durumda nominal karşılıklarını bilmeye gerek kalmadan analiz edilebildiği zaman ortaya çıkar.

Bu nedenle üretim ve reel faiz oranlarını reel değişkenler olarak görüyoruz. Öte yandan, üretimin parasal değerini ve nominal faiz oranını nominal değişkenler olarak adlandırıyoruz. Bu nedenle, klasik ikilik, para arzının seviyesini ve enflasyon oranını bilmeye gerek kalmadan, reel GSYİH'nın yanı sıra diğer reel değişkenleri de belirlemenin mümkün olduğunu önermektedir.

Bir ekonominin klasik ikiliği sunması için paranın tarafsız olması gerekir (para tarafsızlığı). Yani, gerçek değişkenleri değil, yalnızca fiyat seviyesini etkiler.

Klasik ikiliğin eleştirisi

Klasik ikilik, hem Keynesyen iktisatçılar tarafından hem de parasalcılığın takipçileri tarafından reddedilen bir fikir olmuştur. Fiyatların yapışkan olduğunu, bu nedenle kısa vadede ayarlanamayacaklarını savunuyorlar. Bu şekilde, para arzındaki bir artış toplam talebi artırarak reel değişkenleri değiştirir.

Klasik ikiliğin en büyük eleştirmenlerinden biri, nominal para arzında meydana gelen değişikliklerde reel dengelerin etkilerinin getirilmesiyle bağdaşmadığını düşünen ekonomist Don Patinkin'di.

Klasik ekonomi, paranın piyasada bulunan gerçek malların miktarına eşdeğer bir değeri yansıttığını savunur. Bu nedenle, parasal bir genişleme fiyatları orantılı olarak artırabilir. Bu şekilde parasal genişleme ile enflasyon yaratılır. Patinkin'e göre böyle bir fiyat artışı, mal piyasasında bir rahatsızlık olmadan gerçekleşemezdi.

Patinkin'e göre, para arzının genişlemesi, para dengelerinin gerçek eyleminde, optimum seviyelerine ulaşan artışlar üretir. Bu nedenle, bu optimal seviyeye ulaşmak için mallara yapılan harcamalar artırılmalıdır. Bu durum, dolayısıyla, fiyat düzeyinde artışlar üretir; talep fazlası karşılandığında yeni dengeye ulaşmak zorunda kalır.

Bu şekilde Patinkin, klasik ikiliğin mal piyasasında yukarıda bahsedilen düzenlemeyle bağdaşmadığı sonucuna varıyor.