Koruma anlaşmaları, şirketlerinin ekonomilerini tehdit eden uluslararası ticari uygulamalardan zarar gördüğü acil durumlarda ülkelerin benimseyebilecekleri bir dizi acil önlemdir.
Önemli sayıda şirketin artan ithalattan etkilenmesi durumunda, DTÖ koruma anlaşmaları, yerli şirketlerin zarar görmesini önlemek için acil durum önlemleri almalarına izin verir. Etkilenen ülkelerin alabileceği önlemler arasında tarifelerin artırılması veya ihracat kotalarının oluşturulması yer alıyor.
Finansta, koruma sözleşmesi kavramı, bir grup hissedarın bir şirkette önemli bir hisse paketi elde etme olasılığını engelleyen sözleşmeleri ifade eder.
Koruma anlaşmalarının uygulanmasına ilişkin koşullar
Bir ülkenin korunma önlemi anlaşmalarında belirlenen önlemleri uygulayabilmesi için üç koşulun karşılanması gerekecektir:
- Yani ithalatta artış var.
- İlgili bir ulusal şirketler grubuna zarar verilmesi veya haklı nedenlere dayanan bir zarar tehdidinin bulunması.
- Artan ithalat ile yerli üretime verilen zarar arasında bir ilişki olduğu.
Ciddi zarar ve zarar tehdidi arasındaki fark
Önlemler anlaşması, ciddi yaralanmayı, yerli sanayide önemli bir yaralanmanın meydana geldiği bir durum olarak tanımlar. Ciddi bir zarar tespit edilirse, aşağıdaki faktörleri değerlendiren bir araştırma yapılmalıdır:
- İthalatın arttığı oran ve miktar.
- Satış düzeyindeki değişiklikler.
- Etkilenen sektördeki istihdam düzeyi.
- İç pazarın bir kısmı ithalat tarafından emiliyor.
- Ulusal şirketlerde kayıplar.
Öte yandan, zarar verme tehdidi, gelecekte yerli sanayiye zarar vermenin sağlam temellere dayanan olasılığını varsayar. Sadece varsayımlara dayanmamalı, gerçeklere dayalı olarak tartışılmalıdır.
Kesin ve geçici koruma önlemleri
Kesin önlemler:
- görev: Tarifenin sınır oranın üzerinde artması.
- Kotaları veya kotaları dışa aktarma: Sayısal kısıtlamalar. Farklı bir seviye belirleme gerekçesi olmadıkça, son 3 temsili yıl için ithalattan daha düşük bir seviye oluşturulamaz.
Geçici önlemler:
Herhangi bir gecikmenin onarılamaz hasara neden olabileceği durumlarda uygulanırlar. Neden olunan zarar kanıtlandığında veya ciddi bir zarar tehdidi olduğunda oluşturulabilirler. Bu önlemler, en fazla 200 günlük bir süre için tarifelerde bir artış gerektirecektir.
