Maoizm, Çin Halk Cumhuriyeti'nde ortaya çıkan ve kültürel devriminden sonra bu bölgenin siyasi ve ideolojik düzeyde ana hakimi olan komünizmde mevcut bir eğilimdir.
Ana ideologu Mao Zedong'un elinden, ilk Marksizmin revizyonizmi, komünist manifesto tarafından kurulan bilimsel yaklaşımı geride bırakarak, çok felsefi ve ideolojik bir bakış açısı altında gerçekleştirildi.
Ayrıca Mao, burjuva ve iş sektörünü toplumun devrime yönlendirilebilecek gerekli bir parçası olarak gördüğünden, gözlemini sınıf mücadelesini esas olarak kurmadan ülkenin itici gücü olarak Çin tarım köylülüğüne dayandırdı.
Bu sosyo-politik ve ekonomik teori komünizm, sosyalizm ve Marksizm'in diğer türevleriyle çok sayıda veçheleri paylaşır, ancak Çin'de yaratılışından ve yayılmasından bu yana büyük ölçüde kendine özgü bir anlam kazanmıştır.
Çin devriminden sonraki on yıllar boyunca Çin siyasi sistemindeki belirgin rolü ve egemenliğinden önce, Maoizm zaten diğer belirgin komünist eğilimlerle bir arada var oldu.
Özelliklerine ve önerilerine diğer uluslararası sol hareketler tarafından değer verilmesine rağmen, bu hareket Çin'deki kimliği ve yeri olmadan anlaşılamaz. Aslında Çin Komünist Partisi'nin rehberini ve yapısını oluşturuyor.
Ayırt edici bir komünist akım olarak Maoizm
Maoizm'in vurgulanması gereken ana özelliklerinden biri, Marksizm-Leninizm gibi komünizmin daha yaygın diğer eğilimleriyle ilgili karşıtlığıdır.
Marksizm, ilkesini işçi sınıfının mücadelesine ve güçlü ve merkezi bir devletin inşasına dayandırırken, Mao, sanayileşmeye ihtiyaç duyan daha ademi merkeziyetçi bir devletin oluşumunda fikirlerinin uygulanması için esas olarak tarım yapan Çin halkını kullandı. . . .
İkinci hareket, 20. yüzyıl boyunca Sovyetler Birliği'nin yaşadığı paradigma değişimlerine evrilip adapte olurken, Çin Maoist hareketi, kendisini öncelikle Rus Bolşevik hareketiyle paylaşılan komünist köklerle sıkı bir şekilde hizaladı.
Bu, hareketin ilkelerine ilişkin farklı kavrayışta da görülebilir; Lenin veya Stalin tarafından desteklenen Rus komünizmi tarihsel materyalizme ve Sovyet deneyimine dayanırken, Mao devrim ihtiyacını daha ideolojik, felsefi bir yaklaşımdan savundu. yaklaşım ve orijinal komünizmin idealist özelliği.
Vizyonu, Stalin'in ölümü ve komünist düşünürlerin, Rusya'nın yoksullaşması ve katı siyasi sisteminin sertliği ile damgalanan hareketin Rus sürüklenmesine yönelik eleştirisinden sonra güçlendi.
Son yıllarda Maoizm
Son yıllarda, Çin'in uluslararası ticarete daha açık bir ekonomik sürüklenmesi, Maoizm'in ülkenin ekonomik yönetimine ilişkin görüşlerinin uyarlanmasına neden oldu.
Bununla birlikte, geri kalan alanlarda, bu ülke Maoist ilkelerin hakimiyetini elinde tutuyor ve analistlerin ülkenin siyasetini siyasette komünist ve ekonomik anlamda da piyasa olarak tanımlamalarına yol açıyor.