Tüketici güven göstergesi, ekonomik bir sistemdeki bireylerin davranışlarını tüketim açısından ölçmeye ve tahmin etmeye çalışan, ekonomik nitelikte bir gösterge türüdür.
Tüketici güven göstergesi, ekonomik birimlerin bir ekonomide tüketmeye istekli olduğunun bilinmesini sağlar. Başka bir deyişle, özel sektörün bir ülkedeki ekonomiye ilişkin algısını öğrenmemizi sağlar.
Genel olarak konuşursak, bir ekonomideki ekonomik ajanların (bireyler, şirketler …) davranışlarını incelemek için açık bir neden vardır. Ve bu sebep, sistemin işleyişi ve ekonomik açıdan kendi durumlarını nasıl buldukları hakkındaki izlenimlerini veya görüşlerini bilme ihtiyacına cevap verir.
Bu tür bir göstergenin önemli bir detayı, her yerin kendi ölçüm sistemine sahip olmasıdır. Bu şekilde, tüm gezegende tek bir modalite yoktur. ABD veya Konferans Kurulu Tüketici Güven Endeksi gibi diğerlerinden daha yaygın örnekler var. Avrupa Komisyonu'nun Eurostat aracılığıyla oluşturduğu da çok geçerli. İspanya'da 2004 yılından bu yana Sosyolojik Araştırma Merkezi (CIS) tarafından geliştirilen Tüketici Güven Göstergesi (ICC) bulunmaktadır.
Tüketici Güven Göstergesi Özellikleri
Bu tür göstergelere yansıyan iyimserlik veya karamsarlık düzeyine bağlı olarak, mal ve hizmetlerin tüketimi ve bir ülkenin üretimine etkisi gibi kavramları incelemek mümkündür. Bu nedenle, bu tür çalışmalar, bir bölge halkının yapmayı planladığı harcamaları tahmin etmeye çalışmak için kullanılır. Daima ekonomik çevrelerini nasıl gördüklerini ve bununla bağlantılı olarak dikkate alırlar.
Yukarıdakilere göre tüketici güven göstergesi, bireylerin tüketimlerini (günlük yaşamlarında bunun için fırsatlar gören, ekonomiye olumlu bakan) veya tasarruflarını (daha iyi zamanları beklemeyi tercih etmeleri durumunda) analiz eder. para). para, ekonominin olumsuz görünümü).
İspanya'da tüketici güveni göstergesinin hesaplanması
Hemen hemen tüm ülkelerde benzer şekilde yapılır. Örnek olarak İspanya'daki güven göstergesinin hesaplanmasını görelim:
Aylık, Sosyolojik Araştırmalar Merkezi (CIS), 16 yaşın üzerindeki kişilerle yaklaşık 1.500 telefon anketi yürütür. Bu seçilmiş bireyler, örneğin gelir düzeyi, coğrafi alan veya eğitim düzeyi veya istihdam durumu gibi ülke toplumunun farklı sektörlerini temsil etme eğilimindedir.
Bu gösterge iki bölüme ayrılmıştır:
- Mevcut durum göstergesi: Bu, bireylerin mevcut ekonomik durum hakkındaki izlenimlerini bilmeye hizmet eder. Bunu yapmak için, yarım yıl önceki (yakın geçmiş) ile karşılaştırın. Bu sayede hem ulusal düzeyde hem de yerel düzeyde bir çalışma yürütmek. Böylece işgücü piyasasına veya tüketim olanaklarına odaklanılmaktadır.
- beklenti göstergesi: Bu bireylerin önümüzdeki altı ay (yakın gelecek) için tahminlerine göre ölçülür, bu nedenle iyimserliği veya güvensizliği ölçer.
Tam bir güven çalışması yürütürken dikkate alınması gereken başka unsurlar da vardır. Faiz oranları, enflasyon beklentileri veya dayanıklı mal tüketimi gibi unsurlar.
Sonuçlar, 0 (en kötümser uç) ile 200 (maksimum iyimserlik düzeyi) arasında bir değer aracılığıyla her ayın 3'ünde sunulur. 100'ün altındaki değerlerin sistemin işleyişine ilişkin olumsuz algıları ilettiği kabul edilir. Öte yandan 100'ün üzerindeki değerler tam tersini gösterir.
Tüketici davranışları