İnkalar, Amerika'da yaşayan diğer uygarlıklar gibi, ekonomilerini ana faaliyet alanı olarak tarıma dayandırdılar, ancak aynı zamanda hayvancılık ve zanaatkarlık faaliyetleri de yürüttüler.
Diğer uygarlıklardan farklı olarak İnkalar, tarım ve hayvancılık faaliyetlerinde üretilen tüm serveti nüfus arasında eşit olarak dağıttı.
Tarım ve hayvancılık faaliyeti dışında el sanatları ürünleri de işlediler ve yeterli karayolu ve yol altyapısına sahip olmalarına rağmen ticari faaliyetler gelişmedi. Bu nedenle parasal bir sistem de kullanmadılar.
İnka ekonomisinde karşılıklılık ve yeniden dağıtım
Aynı şekilde, İnkaların tüm ekonomik faaliyetleri çok yakın akrabalık bağlarıyla ilgiliydi. Bu, ailenin her bir üyesine yerine getirmeleri gereken bir dizi sorumluluk ve yükümlülük verildiğini ima etti.
Bir yandan, bir ürün elde etmek için insanlar emek hizmetlerini değişim karşılığında sunmak zorundaydılar. Karşılıklılık ilkesine dayanıyordu. Bu, tüm üyelerinin tarım, zanaat ve inşaat işlerinde ve ortak iyiye ulaşılmasına yardımcı olacak herhangi bir görevde işbirliği yapması ve birbirini desteklemesi anlamına gelir.
Gerçekte, bu sistem onlara işgücünün mevcudiyetini ve yeterli mal ve hizmet üretimini güvence altına aldı. Karşılıklılık ilkesiyle, ürünleri üretmek için yeterli bir emek bağışı sağlandı. Ardından, yeniden dağıtım ilkesini uygulamaya koyarak bu üretimden vazgeçilebilir.
Aynı şekilde nüfusun ihtiyaçlarının karşılanması ve yetkililerin istikrarı da mümkün olmuştur. İnkaların çalışma sistemi üç tip olabilir:
- mita: Bu çalışma, belirli bir çalışma türü geliştirmek için kullanıldı. Vardiyalar halinde ve belirli bir süre içinde gerçekleştirilmiştir. Tipik olarak, işçiler işi yapmak için başka bir yere taşındı ve ardından üretilen mallar yeniden dağıtıldı.
- Ayni: Toprağı işlemek, hayvancılık yapmak, evleri çatı yapmak gibi işleri yaptılar. Ayrıca, herkes bu tür bir hizmeti talep edebilir ve daha sonra kendi çalışmasıyla iade edebilir.
- Minka: Topluluğun tüm işçilerinin katıldığı, köprüler veya otoyol gibi bayındırlık işlerinin yapımına yönelik işti.
çiftçilik
Yaşadıkları toprakların coğrafi koşullarının ideal olmamasına rağmen, şüphesiz tarım İnkalar için en önemli üretken faaliyetlerden biriydi. Bu durum yağışların neden olduğu toprak erozyonunu önlemek için teras sisteminin kullanılmasına neden olmuştur.
Elbette bu çiftçilik sistemi onlar için çok verimliydi çünkü geniş eğimli arazilerde yaşıyorlardı. En önemli mahsulleri mısır, manyok, pamuk, patates, kinoa ve kabak idi.
Ayrıca hayvan dışkısı ile yapılan gübreleri ve kanallardan ve su kemerlerinden sulama sistemlerini kullandılar.
sığır yetiştirme
Öte yandan, hayvancılık faaliyetlerinde lamaları, alpakaları, vicuñaları ve guanacoları yetiştirip evcilleştirdiler. Bu hayvanlar İnkalar için çok faydalıydı. Nüfusa yiyecek sağlamak, giysi üretmek, ulaşım ve kargo aracı olarak kullanıldılar.
Hayvancılık türleriEl sanatları
Son olarak İnkaların el sanatları ürünleri arasında seramik ürünler, metal silahlar ve süs eşyaları, pamuklu kumaşlar, yün ve deri giysiler bulunur.
Sonuç olarak, İnka ekonomisinin temel ilkesi karşılıklılık ve yeniden dağıtımdı. Bir yandan, karşılıklılık, alınan bir iyilik karşılığında emek hizmetleri veya mallar aracılığıyla bir ödeme yapmaktan ibaretti.
Kendi adına, yeniden dağıtım ilkesi, Hükümet üretilen malları nüfus arasında dağıttığında ortaya çıktı. Yani, Hükümet üretilen malları dağıttı ve karşılığında yerleşimciler, emek hizmetlerini hükümdarlara sunarak iyiliğe geri döndüler.