Tümdengelim yöntemi, doğru olduğu varsayılan bir öncül veya bir dizi önermeye dayalı bir sonuç çıkarmaktan oluşur.
Yukarıdakiler, mantığın bir sonuç elde etmek için kullanıldığı anlamına gelir, yalnızca kesin olarak kabul edilen bir dizi ifadeye dayanarak.
Bu yöntemle, genelden (yasalar veya ilkeler gibi) özele (belirli bir durumun gerçekliğine) geçilir.
Unutulmamalıdır ki, elde edilen sonucun doğruluğu, temel alınan veya referans alınan öncüllerin geçerliliğine bağlı olacaktır.
Tümdengelim yöntemi türleri
Tümdengelim yöntemi iki şekilde uygulanabilir:
- Doğrudan: Tek bir öncülün parçası olun.
- İpucu: Kontrastlı iki veya daha fazla bina kullanılır. Genellikle biri evrensel bir ifade, diğeri ise belirli bir gerçeği içerir. Örneğin: köpekler havlıyor (i) ve benim köpek olan bir evcil hayvanım var (ii). Bu nedenle, evcil hayvanım havlıyor.
Tümdengelim ve tümevarım yöntemi arasındaki fark
Tümdengelim yöntemi, daha önce de belirttiğimiz gibi, genelden özele doğru gider. Bunun yerine, tümevarım yöntemi ters yolu yapmayı önerir. Yani, genel bir sonuç çıkarmak için belirli gerçeklerden yola çıkın.
Bir endüktif yöntemin bir örneği aşağıdaki olabilir.
Yeni bir eve taşınan bir kişinin her gün saat 23.00'te sokaktan çöp kamyonunun geçtiğini gözlemlediğini düşünün. Böylece, çöp kamyonunun her zaman o saatte sokağınızdan geçtiği sonucuna varırsınız.
Ekonomide tümdengelim yöntemi
Ekonomide, Avusturya okulu, aşikar aksiyomlardan veya reddedilemez gerçeklerden çıkarımlar yapmakla karakterize edilmiştir. Ludwig von Mises tarafından geliştirilen bu yönteme prakseoloji denir.
Avusturyalı ekonomistler, uygulamasına bir örnek olarak, bir malın değerinin her bireye sağladığı tatmine (temel öncül) bağlı olduğunu onaylarlar. Bu nedenle değer, emek değeri gibi diğer teorilerin iddia ettiği gibi nesnel değil, öznel bir yapıya sahiptir.