Müştereklerin trajedisi, yalnızca kişisel çıkarlarıyla motive olan bireylerin, diğer bireylerle paylaştıkları sınırlı bir kaynağı aşırı sömürdüğü bir durumu tanımlar.
Müştereklerin trajedisi, kişisel çıkarların ortak çıkarlarla çatıştığı ortak kaynakların (deniz balıkları, meralar, ormanlar vb. gibi) kullanımına ilişkin toplumsal bir çatışmayı yansıtır.
Aşağıdaki örnekte de görebileceğimiz gibi, ortak bir kaynağın bir birey tarafından birçok kez aşırı kullanımı, sosyal refahı azaltmakta ve hatta bu aşırı sömürüye neden olan bireye zarar vermektedir.
Ortak faydaMüştereklerin trajedisinin kökeni
1833'te matematikçi William Foster Lloyd (1794-1852) tarafından yazılan az bilinen bir broşürde yer aldı.
Terim daha sonra, fikri silahlanma yarışı, kirlilik ve aşırı nüfus gibi konuları analiz etmeye uygulayan biyolog Garrett Hardin tarafından yazılan bir makaleyle popüler hale getirildi.
Müştereklerin trajedisi örneği
Müştereklerin trajedisinin en yaygın örneklerinden biri, tarlaların otlatmak için kullanılmasıyla ilgilidir.
Durum şudur: Bölgedeki tüm çobanlar, ortak alanlarda kaç tane inek otlatacaklarına karar vermelidir.
Bir inek satın almanın maliyetinin KİME euro. Ayrıca, her bir ineğin üreteceği süt miktarının ortak alanda kaç tane ineğin otladığına bağlı olacağını varsayalım (ne kadar çok ot yiyebilirlerse, o kadar çok süt üretebilirler).
Ortak alanda otlayan c inek varken üretilen sütün değerine f(c) diyeceğiz. Bu şekilde her bir inek için sütün değeri ortalama f(c)/c ürünü olur.
Toplam refahı maksimize edecek inek sayısı aşağıdakilerin sonucu olacaktır:
Maks f (c) - ac
Bu, marjinal ürün marjinal maliyete eşit olduğunda oluşur, PM = a
Bununla birlikte, her bir çoban kaç tane inek otlatacağına bireysel olarak karar verdiğinde, elde ettikleri ürünün maliyete eşit olduğu noktaya daha fazla inek ekleyecektir (hiç kazanmazlar). Yani, bir dizi inek c 'bunun doğru olduğu yerde:
f (c´) -ac´ = 0
Başka bir deyişle, çoban her ekstra inekten alacağı değeri (f(c)/c) ek maliyet a ile karşılaştırır.
Bu, verimsiz bir şekilde yüksek sayıda ineğin otlamasına neden olur ve bu da sosyal refahı azaltır. Olan şu ki, çobanlar ortak alana bir inek daha eklemenin orada beslenen tüm ineklerin ürettiği sütün değerini düşüreceğini düşünmüyorlar.
Bu, müştereklerin trajedisinin sonucudur, bireysel kararlar ortak kaynakların aşırı kullanımına yol açar. Bunun nedeni, kaynağı paylaşan diğer bireyler üzerindeki etkilerini hesaba katmamalarıdır.
