Biyokütle - Nedir, tanımı ve kavramı

İçindekiler:

Anonim

Biyokütle, enerji kaynağı olarak kullanılabilen bitkisel veya hayvansal kaynaklı organik maddedir.

Biyokütle, kaynağının doğal veya yapay olarak yenilenmesi veya yeniden üretilmesi mümkün olduğundan, yenilenebilir enerji türlerinden biridir.

Örneğin etanol üretimi için mısır ekinlerini ele alalım. Bu tarlalar bir sonraki hasatta tekrar kullanılabilir.

Unutulmaması gereken bir diğer nokta ise organik maddeden bahsettiğimizde bunun sadece canlı madde olduğu anlamına gelmediğidir. Örneğin, yakıt üretmek için kullanılabilecek bazı meyvelerin kabukları canlı organizmalar değil, organiktir.

Biyokütle kullanımının, işlenmesi için kullanılan yönteme ve daha sonra enerjiye dönüştürülmesine bağlı olacağından, çevre üzerinde sıfır etkiyi garanti etmediği belirtilmelidir.

Biyokütle, termal enerji, biyogaz (elektrik veya ısı üretmek için) veya biyoyakıt üretmek için kullanılabilir. İkincisi arasında, ulaşım araçlarını çalıştırmak için kullanılabilen biyoetanol (benzinin yerine geçer) ve biyodizel (dizelin yerini alır) vardır.

Biyokütle türleri

Biyokütle türleri özünde üçtür:

  • Doğal: İnsanın müdahalesi olmadan gerçekleşen olaydır. Bir ormanın ağaçlarından düşen dallardan elde edilebilen odun buna bir örnektir.
  • artık: Bazı faaliyet veya endüstri süreçleri tarafından üretilen atıklardan gelendir. Sırasıyla iki türe ayrılabilirler:
    • Kuru: Kahve kabuğu, talaş (ahşap tozu), sap ve yaprak kalıntıları vb.
    • Nemli: Endüstriyel veya kentsel atık sular, hayvancılık faaliyetlerinden kaynaklanan gübreler vb. ile oluşan biyolojik olarak parçalanabilen deşarjlar.
  • Enerji bitkileri: Bunlar yalnızca biyoyakıt üretimine yönelik ürünlerdir. Örneğin, biyoetanol üretimi için tahıllar (buğday veya mısır gibi) veya pancar, ayrıca biyodizel üretimi için yağlı tohumlar (yağ palmiyesi gibi) kullanılır.

Biyokütleyi enerjiye dönüştürme yöntemleri

Biyokütleyi enerjiye dönüştürme yöntemleri şunlardır:

  • Termokimyasal yöntemler: Biyokütleyi enerjiye dönüştürmek için ısı kullanan tekniklerdir. Aşağıdakiler öne çıkıyor:
    • Yanma: Biyokütlenin yüksek sıcaklıklarda yanmasını ifade eder.
    • piroliz: Oksijen yokluğunda biyokütlenin kimyasal ayrışması.
    • gazlaştırma: Biyokütle yanıcı bir gaza dönüştürüldüğünde. Bu, hava, su buharı, oksijen veya bunların bir karışımı olabilen bir gazlaştırma maddesi vasıtasıyla.
    • Yanma: Kömürün biyokütle ile yanmasına eşlik etmesinden oluşur, böylece bu son elementin daha azına ihtiyaç duyulur. Bu şekilde kirliliği azaltmayı amaçlar.
  • Biyokimyasal yöntemler: Biyokimyasal yöntemler, biyokütleyi dönüştüren mikroorganizmaların etkisinden yararlanan yöntemlerdir. Aşağıdakiler öne çıkıyor:
    • alkollü fermantasyon: Oksijensiz ortamda maya ve bakterilerin yaptığı bir işlemdir. Örneğin alkollü içeceklerin üretiminde kullanılan bir tekniktir.
    • metan fermantasyonu: Biyogaz üretimi için organik maddelerin ayrıştırılmasıdır.