Proletarya adı verilen bir grubun parçası olan herhangi bir çalışan kişiye proleter denir. Yani, çalışmaları karşılığında bir işverenden belirli bir gelir veya maaş alan kişiler.
Proleter kavramı, 19. yüzyılda Marksist teori ve komünist manifesto sayesinde günümüzde yerleşik anlamıyla başlamış olmasına rağmen, son yüzyıllarda sosyoekonomik araştırmalardaki ilerlemelerle el ele gelişmiştir.
Genellikle ve komünist teoriye göre proleter, kendisine ücret ödenen profesyonel bir iş geliştiren bireysel bir işçinin profiline tepki verir. Bu aynı uygulama ile, bir sözleşme tarafına karşı çalışmasına finansal olarak bağımlıdır.
Bir toplumun birçok proleterinin bir araya gelmesi, bir ekonomide çoğunluk işçi sınıfı olan ve ülkenin işçi sınıfı olarak anlaşılan proletaryanın varlığını varsayar.
Bir proletaryanın özellikleri
Sosyalist ve komünist teorilere göre, proleterler aşağıdaki gibi bazı ortak noktaları paylaşırlar:
- Proleter, ekonomik açıdan toplumun en alt düzeyidir.
- Kendi üretim araçlarına sahip değiller, bu yüzden başkaları tarafından kullanılıyorlar. Örneğin komünist teoriye göre burjuva kapitalistler.
- Devlet mekanizmasının çarkları olarak kabul edildikleri için, rolleri toplumun ilerlemesi için esastır.
- Çoğunlukla kentsel ve endüstriyel bir ortamda bulunurlar ve 19. yüzyılın teknolojik ilerlemesine yanıt olarak kırsal kesimden uzaklaşırlar.
- Bu nedenle, genellikle daha düşük düzeyde eğitim ve mesleki eğitim aldılar.
Sanayi Devrimi'nin ortaya çıkmasıyla birlikte proletaryanın rolü, yukarıda da belirtildiği gibi sosyalist ve komünist eğilimlerin sosyo-ekonomik tezleri sayesinde yeni ve önemli bir anlam kazanır.
Zaten yirminci yüzyılda ve hizmet sektörünün çoğalması ve ekonomik refah seviyesinin artması ve orta sınıfların büyümesi sayesinde yeni işçi türlerinin gelişmesiyle birlikte, proletarya kavramı önemli ölçüde değişmiştir. sosyal demokrasininki gibi yeni varsayımlara uyum sağlamak.