Antik Yunanistan'ın ekonomisi üç büyük faaliyete dayanıyordu: tarım, ticaret ve zanaat.
Antik Yunanistan ekonomisi kabaca MÖ 1.200 ile MÖ 146 arasında gelişti.
Helenistik dönemde paranın yaygınlaşması, bankacıların figürü ve büyük tüccarların ortaya çıkması gibi büyük ekonomik gelişmeler sağlandı.
Tarım
Yunan ekonomisinin üç ana ürünü asma, tahıllar ve zeytin ağaçlarıydı. Ancak, dağların bol olduğu Yunan arazisinin doğası gereği, Yunan mahsullerinin kendi kendine yeterliliği garanti etmeye yetmediği bir zaman geldi. Dolayısıyla yetersiz tarımsal üretim karşısında kolonilerin mahsulleri kullanıldı.
O zaman, Yunan tarımı yoğun emek kullanımı ile karakterize edildi. Yunanlılar, kullanılan tarımsal tekniklerle ilgili olarak, ürün rotasyonuna başvurdular.
Ancak hayvancılık bu kadar derin bir gelişme göstermemiş ve tarımı tamamlamak için kullanılmıştır. Antik Yunan'da en yaygın türler domuz, sığır, at ve eşekleri ihmal etmeden keçi ve koyundu.
Antik Yunanistan'da Ticaret ve Finans
Coğrafi konumu ve tüm Yunanistan'a tahıl sağlamaya yetmeyen yerli tarım nedeniyle, deniz ticaretinde önemli bir gelişme yaşandı.
Yunanistan ve ticareti için önemli ticaret filolarının gelişimi belirleyiciydi. Böylece, Yunanlılar için ana değişim noktaları Mısır, İtalya ve Libya'nın Cyrenaica gibi bölgeleriydi. Öte yandan Ege adaları, deniz ticaretinin ana yollarında ara noktalar haline geldi.
Yunanlılar için ana ithalat buğdaydı, ancak papirüs ve odun gibi diğer ithal hammaddelerin önemi de dikkate alınmalıdır. İhracatla ilgili olarak, Yunanlılar yurtdışında zeytinyağı, şarap ve seramik sattılar.
Unutulmamalıdır ki, o günlerde sadece hammadde ticareti değil, köle ticareti de yaygındı. Bu köle ticaretinin kaynağı tam da savaşlarda, korsanlıkta ve haydutlukta esir alınan esirlerdi.
Helenistik Yunanistan'da ticaretin sürekli büyümesi, kredilerin nakit olarak verildiği bir bankacılık sisteminin ortaya çıkmasına neden oldu. Bu şekilde, çok sayıda tüccar, seferlerini kredilerle ödedi ve köylüler, mahsullerinin toplanması için avans talep etti.
Bu tür finansmanın geliştirilmesi, bankaların değerli metalleri depolamasına ve döviz bozdurma görevlerini yerine getirmesine ve ayrıca tahsilat ve ödemelerin yapıldığı koşulları belirlemesine izin verdi. Kuşkusuz, ticaretin ve taşımacılığın finansmanında büyük önem taşıyorlardı. Banka sadece özel değil, MÖ 4. yy'a doğruydu. C. Devletlere ve bireylere finansman sağlayan ilk devlet bankaları zaten oluşturuldu.
Antik Yunanistan'da Vergiler
Antik Yunanistan'da, savaş ganimetleri krallar için bir gelir ve zenginlik kaynağı olarak hizmet etti ve buna diğer insanların mülkünden alınan vergilerin eklenmesi gerekiyordu.
Zanaatkarlar, doktorlar, yazarlar, avukatlar ve büyük servetler tarafından ödenenler gibi çok çeşitli doğrudan vergiler vardı. Yabancılar ve azatlılar bile kişisel vergi ödemek zorunda kaldı. Ayrıca arazi kiralama, balıkçılık, ticaret (gümrük, limanlarda mal yükleme ve boşaltma), vatandaşlık haklarının kazanılması ve madencilik vergilerin ödenmesine tabiydi.
Bütçenin büyük bir kısmı dini tapınakların bakımına ve ordunun maliyetini finanse etmeye ayrıldı. Diğer giderler ise memur maaşları ve bayındırlık inşaatlarıydı.
el sanatları
El sanatlarının gelişimi, Antik Yunanistan'ın ekonomik faaliyetinde özel bir öneme sahipti. Bu anlamda ahşap ve tekstil ile ilgili diğer el sanatlarının ağırlığını da göz önünde bulundurarak seramik ve metal gibi faaliyetlerin önemini vurgulamakta fayda var.
Bütün bunlara, Yunan zanaatlarında temel iş biriminin atölye olduğunu ve bu sektörde bazen köle emeğinin kullanıldığını da eklemek gerekir.
Seramik ile ilgili olarak kap, tabak, kandil gibi ürünler modellenmiştir. Unutulmamalıdır ki bu tür yazıların evsel ve dini amaçlı olduğu görülmüştür.
Metalurjiye gelince, bronz dökümhaneler silah, zırh ve kalkan üretimi için hayati öneme sahipken, ahşap ustaları tersanelerde ticaret filolarının ve savaş filolarının yapımından sorumluydu.
Aynı şekilde, inşaat aynı zamanda çok sayıda zanaatkârın katılımını da gerektirdi, aralarında taş ustalarının, marangozların ve heykeltıraşların ve süsleme ve süsleme unsurlarından sorumlu ressamların çalışmalarından bahsetmeye değer.