Menkul kıymetlerin velayeti, kendisine tahsis edilmiş kuruluşlar tarafından çeşitli finansal varlıkların bakımıdır. Finansal piyasaların aracıları ve garantörleri olarak hareket ederler.
Menkul kıymetlerin muhafazası, finans alanında farklı türdeki varlıkların ve pazarlanabilir menkul kıymetlerin muhafaza edilmesi ve korunması eylemini içerir.
Bu ekonomik ve finansal faaliyet, dünyanın dört bir yanındaki hisse senetlerinden ve iştiraklerden oluşan yatırım portföylerinin yatırım bonoları veya hazine bonoları gibi diğer ürünlere emanet edilmesini kapsar.
Bu tür güvenlik saklama hizmetleri genellikle komisyonlardan veya saklama giderlerinden elde edilir. Velayetten sorumlu kuruluşlar veya profesyoneller, bunları hizmetin memnuniyeti için ilgili müşterilerinden tahsil eder.
Bu tür yönetim ve saklama işlemleri saklama kuruluşları tarafından gerçekleştirilir. Bu nedenle, büyük bankaların ve kredi kuruluşlarının, tasarruf bankalarının ve uzmanlaşmış menkul kıymet kuruluşlarının ortak uygulaması olması yaygındır.
Ek olarak, başlangıcı, farklı bir kuruluş veya finansal piyasada bulunan diğer birçok yatırımcı türü olabilecek işletme ile müşteri arasındaki ilgili saklama sözleşmesinin normalleştirilmesini ve imzalanmasını içermelidir.
Menkul Kıymet Muhafazasının Üstün Görevleri
Menkul kıymet saklama faaliyeti, bu işlevi yerine getiren finans kurumları veya ekonomi uzmanları tarafından üstlenilen bazı sorumlulukların yerine getirilmesi anlamına gelir.
Bunlar arasında:
- Aracılık: Başlıkları korurken, aynı anda bir temsil görevi üstlenilir. Piyasalarda menkul kıymet alıp satmayı mümkün kıldıkları için finansal kurumların aracılık rolü temeldir.
- Piyasa işlemi: Vasi sadece menkul kıymetleri depolamak veya bir araya getirmekle sınırlı değildir, aynı zamanda bunları işletir ve yönetir. Örneğin, piyasa izleme, yatırım fırsatlarının ortaya çıkması veya varlıkların mali yönetimi gibi diğer işlevleri sağlar.
- Güvenlik ve garanti: Saklayıcılar, portföylerini ve finansal varlıklarını koruyarak ve sürdürerek yatırımcılara gönül rahatlığı ve güvenlik sunar.
- Dış Kaynak Kullanımı: En sık görülen seçenek, saklamacı ve menkul kıymetler yöneticisinin harici olmasıdır. Bunun için, bu tür işlere adanmış çok sayıda finansal şirket ve varlık yöneticisi var. Bu, çıkar çatışması durumlarından kaçınmaya yardımcı olur.
- Bilgi: Bir menkul kıymet portföyünün uygun şekilde muhafazası ve bakımı, yüksek düzeyde bilgi şeffaflığının yanı sıra mal sahibi veya müşteri ile iletişimde büyük bir akıcılık gerektirir.
Menkul kıymetlerin muhafazası, farklı ekonomik kurumların yanı sıra mali ve rekabet konularında ülke yönetimleri tarafından kapsamlı bir şekilde düzenlenir ve denetlenir.
Bu anlamda velayet faaliyeti düzenlenmiştir, dolayısıyla kamu yetkisine sahip olmalı ve özel akademik ve mesleki eğitim gerektirmektedir.
